MIA ANAMENOMENH AΠΑΝΤΗΣΗ

Αθήνα, 28 Απριλίου 2009

ΠΡΟΣ:ΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Δ/ΝΣΗ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ

ΕΛΕΓΧΟΥ

ΤΜΗΜΑ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ

ΕΝΤΑΥΘΑ

ΚΟΙΝ.: 1. Βουλευτή κ. Π. ΚΟΡΟΒΕΣΗ

2. ΓΡΑΦΕΙΟ κ. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
3. ΑΡΧΗΓΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ :

α) Γραφείο κ. Αρχηγού

β) Δ/νσεις : Αστυνομικού Προσωπικού

Γενικής Αστυνόμευσης και Δημόσιας

Ασφάλειας

ΘΕΜΑ : Καταγγελλόμενα σε βάρος αστυνομικών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Κυκλάδων.

ΣΧΕΤ. : ΕΡΩΤΗΣΗ 17302/ 06-04-2009.

Σε απάντηση της ανωτέρω ερώτησης, που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Π. ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ, σας γνωρίζουμε ότι, από το Τμήμα Ασφαλείας Ερμούπολης, πραγματοποιούνται προληπτικοί έλεγχοι σε όλους τους δημόσιους χώρους, τακτικά και έκτακτα, στα πλαίσια των υπηρεσιακών δυνατοτήτων, ενίοτε δε και στο λιμάνι της Ερμούπολης, κατά την αποβίβαση επιβατών, για την αποτροπή της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών, καθώς και έλεγχοι για την αναζήτηση και σύλληψη διωκομένων ατόμων. Οι έλεγχοι αυτοί διενεργούνται πάντοτε στα πλαίσια που προβλέπονται από την ισχύουσα νομοθεσία, με ευπρέπεια και σεβασμό στα ατομικά δικαιώματα των πολιτών και εντός του απολύτως αναγκαίου χρόνου. Σε καμία περίπτωση δεν γίνονται στοχευμένοι έλεγχοι σε φοιτητές ή άλλες ομάδες πολιτών της περιοχής, ενώ όλοι οι ελεγχόμενοι καταγράφονται από τις περιπολίες (ώρα, τόπος, αποτελέσματα ελέγχου και οι σχετικές αναφορές τηρούνται στην Υπηρεσία). Επιπλέον για οποιαδήποτε προσαγωγή γίνεται καταγραφή στο βιβλίο αδικημάτων και συμβάντων, με ακριβή ώρα προσαγωγής και αποχώρησης.

Ενδεικτικά σημειώνεται ότι, κατά το χρονικό διάστημα από 01-04-2008 έως 31-03-2009, προσήχθησαν στο Τμήμα Ασφαλείας Ερμούπολης 316 άτομα, εκ των οποίων 7 φοιτητές. Κατά το ίδιο χρονικό διάστημα συνελήφθησαν 4 φοιτητές (1 για παράβαση του νόμου περί ναρκωτικών, 1 για διακεκριμένη φθορά και 2 για παράβαση του ν. 180/1979). Σημειώνεται δε ότι, σε καμία εκ των προαναφερόμενων περιπτώσεων, δεν ελήφθησαν δακτυλικά αποτυπώματα, χωρίς να έχει προηγηθεί τέλεση αδικήματος.

Πέραν αυτών σας πληροφορούμε ότι, κατά τη διάρκεια της μαθητικής παρέλασης της 25^ης Μαρτίου που πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία της Ερμούπολης, όπως κάθε χρόνο, απέναντι από την εξέδρα των επισήμων αναρτήθηκε πανώ, από ομάδα 30 περίπου φοιτητών, οι οποίοι φώναζαν διάφορα απαξιωτικά συνθήματα. Το αναρτηθέν πανώ διατηρήθηκε καθ' όλη τη διάρκεια της παρέλασης, παρά την πρόσκληση της αστυνομικής δύναμης προς τους φοιτητές να

-//-

-2-

το κατεβάσουν, λόγω του ανάρμοστου για την ημέρα της εθνικής εορτής περιεχομένου του. Στη συνέχεια η ομάδα των φοιτητών κινήθηκε και έφθασε στο κτίριο της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, όπου ο Υπουργός Εσωτερικών με τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας έδωσαν συνέντευξη τύπου. Οι διαδηλωτές συγκρατήθηκαν έξω από το κτίριο, όπου συνέχισαν να φωνάζουν διάφορα συνθήματα.

Τα μέτρα τάξεως που ελήφθησαν από την αστυνομική δύναμη κατά τον προαναφερόμενο εορτασμό της εθνικής επετείου στην Ερμούπολη, ως αποκλειστικό σκοπό είχαν τη διασφάλιση συνθηκών ασφάλειας για τα παιδιά, τους γονείς και λοιπούς πολίτες, καθώς και τους επισήμους, αλλά και την ομαλή διεξαγωγή της παρέλασης, ενώ ουδείς φοιτητής συνελήφθη ούτε κτυπήθηκε από αστυνομικό. Συνεπώς τα αναφερόμενα στην ερώτηση περί αυταρχικών πρακτικών της Αστυνομικής Διεύθυνσης Κυκλάδων ουδεμία σχέση έχουν με την πραγματικότητα.

Με βάση τα προαναφερόμενα και δεδομένου ότι καμία μήνυση, έγκληση ή έγγραφη καταγγελία υπεβλήθη από ιδιώτη ή φορέα της περιοχής για ανάρμοστη ή αντιπειθαρχική συμπεριφορά αστυνομικών, από την Υπηρεσία δεν κρίθηκε αναγκαία η διοικητική διερεύνηση της υπόθεσης αυτής.

Ο ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΡΚΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ ΣΤΗ ΣΥΡΟ 23&24/5/2009

Το Συντονιστικό του ΣΥΡΙΖΑ Σύρου-Μυκόνου οργανώνει το Σάββατο 23 Μαϊου και ώρα 8μ.μ., στο μπαρ “ΑΓΟΡΑ” (Πλ.Μιαούλη), εκδήλωση-συζήτηση με θέμα “Δικαιώματα και Ευρώπη σήμερα”, με εισηγητές τους βουλευτές Περικλή Κοροβέση και Γρηγόρη Ψαριανό.
Επίσης, την Κυριακή 24 Μαϊου, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα επισκεφθούν την Άνω Σύρο, όπου στις 12μ. θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, συζήτηση με θέμα “Θρησκευτικές Ελευθερίες στην Ευρώπη σήμερα”.

ο Βασίλης Αλεξάκης, υποψήφιος για την Ευρωβουλή

Ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης, υποψήφιος για την Ευρωβουλή με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, έστειλε στον Πρόεδρο του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρα την ακόλουθη επιστολή:

Επειδή πιστεύω ότι ο πολιτισμός μιας κοινωνίας κρίνεται από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στα ασθενέστερα μέλη της, επειδή τα κέρδη του κεφαλαίου δεν καταλήγουν ποτέ στις τσέπες των εργαζομένων,

Επειδή δεν δέχομαι να ονειρεύονται άλλοι για λογαριασμό μου,

Επειδή δεν θέλω να ζήσω σε μια καμένη γη που την περιβάλλει μια βρώμικη θάλασσα, ούτε σε μια κοινωνία όπου επιπλέουν οι απατεώνες σαν τους φελλούς,

Επειδή μια χώρα που περιθωριοποιεί τους ηλικιωμένους και τους νέους είναι μια χώρα χωρίς μέλλον και χωρίς παρελθόν,

Επειδή δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται οι αδέσποτες σφαίρες να βρίσκουν πάντα τον στόχο τους,

Επειδή δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν γονείς που δεν θέλουν τα παιδιά τους να μάθουν να σκέφτονται ελεύθερα,

Επειδή απαραίτητη προϋπόθεση για την χειραφέτηση της παιδείας είναι ο διαχωρισμός Εκκλησίας και Κράτους,

Επειδή η θέση των εικονισμάτων είναι στις εκκλησίες και όχι στα σχολεία, τα δικαστήρια και τους στρατώνες,

Επειδή το Βυζάντιο δεν συνεχίζει την Αρχαιότητα αλλά την αναιρεί όπως η νύχτα αναιρεί τη μέρα,

Επειδή, όπως έλεγε ο Μανόλης Αναγνωστάκης, πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά,

Επειδή κάποτε πρέπει να γίνουν γνωστά τα περιουσιακά στοιχεία της Εκκλησίας και των μοναστηριών,

Επειδή μια χώρα όπου έχουν ανθίσει τόσα τραγούδια για τη «μαύρη» ξενιτιά θα έπρεπε να συμπεριφέρεται διαφορετικά στους ξένους,

Επειδή η Ευρώπη φέρει το όνομα μιας μετανάστριας από τη Φοινίκη που έπεσε θύμα βιασμού,

Επειδή ευελπιστώ ότι θα ισχύσει κάποτε η δημοτική και για τα κύρια ονόματα,

Επειδή με ξαφνιάζει το γεγονός ότι το τόσο διαδεδομένο όνομα Γιάννης δεν εμφανίζεται σε κανένα δελτίο ταυτότητας,

Επειδή θεωρώ ότι η ωραιότερη λέξη που έδωσε η Ελλάδα στον κόσμο είναι η λέξη διάλογος,

Επειδή η λέξη μονόλογος είναι δυστυχώς κι αυτή ελληνική,

Επειδή κανένας λαός δεν δικαιούται να κομπάζει για τη γλώσσα του, γιατί καμιά δεν είναι δημιούργημα ενός μόνο λαού,

Με μεγάλη μου χαρά θα πάρω μέρος στον αγώνα που διεξάγει ο ΣΥΡΙΖΑ για τις Ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου.

ΤΑ ΚΟΡΑΚΙΑ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ.....

Μια απίστευτη ιστορία στο ακρωτήριο Κόρακας της Λέσβου. Οι εξαθλιωμένοι μετανάστες και οι Έλληνες κυνηγοί που τους πετάνε στη θάλασσα για να πάρουν τις βάρκες τους και να τις μοσχοπουλήσουν ως ελαφρως μεταχειρισμένες

είμαστε ακόμα στο μεσαίωνα και κυνηγάμε μάγισσες...

Έγινε μια "δημοσκόπηση" όπου το 70φεύγα των πολιτών ζητάει περισσότερη αστυνόμευση, το 60φεύγα ποινικοποίηση της κουκούλας κοκ...
Είναι αυτά τα πραγματικά μας προβλήματα?
το ότι αφού σπούδαζαν τα παιδιά μας και φάγαμε μια περιουσία στα φροντιστήρια και στα πανεπιστήμια για να τα δούμε στην ανεργία (ή στη γενιά των 700Ε), δεν είναι πρόβλημα?
το ότι μας έχουν πνίξει τα δάνεια και ότι αύριο μπορεί να είμαστε και χωρίς δουλειά (και να χάσουμε το σπίτι μας) δεν είναι πρόβλημα ?
το ότι οι τράπεζες και τα σουπερ μάρκετ μας τα παίρνουν κανονικά δε είναι πρόβλημα?
το ότι άμα αρρωστήσουμε και δεν έχουμε λεφτά στην άκρη θα πάμε σα το σκυλί στ΄ αμπέλι δεν είναι πρόβλημα?
το ότι έχουμε ανίδεους/διεφθαρμένους/υποκριτές πολιτικούς δεν είναι πρόβλημα?
το ότι η δημοκρατία μας έχει καταντήσει τηλεοπτικό reality δεν είναι πρόβλημα?
το ότι ζούμε σε υδροκέφαλες πόλεις και έχουμε ρημάξει τη χώρα μας δεν είναι πρόβλημα?
το ότι εν έτη 2009 στην Ελλάδα δε φτιάχνουμε ούτε ...ποδήλατο δε το σκέφτεται κανείς?
το ότι τα "δυνατά" προϊόντα μας αγροτικά & τουρισμός δεν πιάνουν μία πλέον, δε λέει σε κανέναν τίποτα?
το ότι καταπατούνται καθημερινά με ολοκληρωτικά μέτρα και προκαταβολικές παρακολουθήσεις τα ατομικά μας δικαιώματα στο όνομα της τρομολαγνείας δεν ενοχλεί κανέναν?
το ότι το σύστημα το ίδιο (τράπεζες, εταιρίες, διεφθαρμένοι πολιτικοί) είναι υπεύθυνο για τη σημερινή κατάσταση δε το βλέπουν?
τι από όλα τα παραπάνω θα λύσει η αυστηρότερη αστυνόμευση?
σε τι από όλα τα παραπάνω ευθύνονται οι μετανάστες?
σε τι από όλα τα παραπάνω ευθύνονται οι "εξωτερικοί εχθροί" και οι γείτονες χώρες?
σε τι από όλα τα παραπάνω θα δώσει λύση η περισσότερη εκκλησία, στρατός, αστυνομία?
το σύστημα προκάλεσε τη κρίση και μεις ζητάμε περισσότερο σύστημα?

μπορεί να μπήκαμε στη νέα χιλιετία, αλλά σαν αντίληψη τελικά είμαστε ακόμα στο μεσαίωνα και κυνηγάμε μάγισσες...

(ηρθε με email απο τον συντροφο Κ.Π)

Μήνυμα του υποψηφιου στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, Τζουλιάνο Τζουλιάνι

Σας ευχαριστώ για την τιμητική πρόσκληση να είμαι υποψήφιος στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Διέθεσα όλη την ζωή μου στους αγώνες της ιταλικής εργατικής τάξης μέσα από τις γραμμές του μεγαλύτερου ιταλικού συνδικάτου, της Γενικής Συνομοσπονδία Ιταλών Εργατών. Στις 20 Ιουλίου του 2001 στην Γένοβα κατά την διάρκεια της βίαιης καταστολής της πορείας των συγκεντρωμένων κατά της συνόδου των G8 δολοφονήσανε τον γιο μου Κάρλο Τζουλιάνι. Από τότε η κύρια προσπάθειά μου είναι να θυμίζω και να καταγγέλλω εκείνα τα τραγικά γεγονότα, να ζητώ την αλήθεια και την δικαιοσύνη.
Η υπεράσπιση της δημοκρατίας και των συνταγματικών δικαιωμάτων, που καταπατώνται όλο και πιο συστηματικά τα τελευταία χρόνια, είναι αναγκαία για να βάλουμε φράγμα στους αυταρχικούς κατήφορους που βρίσκονται σε εξέλιξη σε πολλά μέρη της Ευρώπης και ιδιαίτερα στην Ιταλία. Με ιδιαίτερη συγκίνηση θυμάμαι και χαιρετίζω τους πρόσφατους αγώνες της ελληνικής νεολαίας που έδωσαν νέα ώθηση και ελπίδα στους αγώνες όλης της ευρωπαϊκής νεολαίας.
Ενώνω την φωνή μου με τις δικές σας προσπάθειες για ένα καλό εκλογικό αποτέλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ στην μάχη των ευρωεκλογών.
Τζουλιάνο Τζουλιάνι

ΚΟΡΟΪΔΟ.........

Η ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΚΡΙΣΗΣ

ΑΠΛΑ & ΚΑΤΑΝΟΗΤΑ

Σκέψου ότι ζεις σε μια γειτονιά παλαιού τύπου. Από αυτές που βλέπεις στις ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες, ας πούμε -Λατέρνα, Φτώχεια και Φιλότιμο φάση. Έχεις τώρα σ´αυτή τη γειτονιά ένα μπακάλικο -το αφεντικό του μαγαζιού, κωλόχοντρος αντιπαθέστατος αλλά αναγκαίος επειδή φέρνει τα πάντα, παστέλια, μαντολάτα, απορρυπαντικά, τρόφιμα, τσιγάρα -διαθέτει και τηλέφωνο «δια το κοινόν». Έχει και υπαλλήλους διάφορους ο χοντρός -βάλτους κι αυτούς στην ιστορία. Τι κάνει λοιπόν ο χοντρός;

Αγοράζει κοψοχρονιά και πουλάει σε τσιμπημένες τιμές, κλέβει και στο ζύγι -κονομάει γενικώς. Και όσο κονομάει, τόσο αγοράζει κι όσο αγοράζει, τόσο πουλάει όλο κι ακριβότερα -κονομάει χοντρικώς. Πουλώντας λιανικώς.

Έχει φτιάξει τώρα ο χοντρός ένα κομπόδεμα μεγαλύτερο από τη μπάκα του. Τι να το κάνει; Οι τράπεζες δε δίνουν καλά επιτόκια, με τοκογλυφίες δε θέλει να μπλέκει καθότι επίφοβα πράγματα, για την πάρτη του δε γουστάρει να ξοδέψει επειδή τυγχάνει ολιγαρκής καρμίρης ο χοντρός -σκέφτεται λοιπόν, σπάει την κεφάλα του, τι να το κάνει το μπαγιόκο. «Ρε δεν ανοίγω ακόμα ένα μπακάλικο -να κονομάω από δυο πάντες;» λέει στο τέλος.

Τώρα υπάρχουν δυο μπακάλικα στη γειτονιά, μόνο που οι τιμές δεν πέφτουν (μαλάκας είναι ο χοντρός να τις ρίξει; αφού μόνος του κάνει παιχνίδι), αντιθέτως, λόγω εξόδων της αναπτυσσόμενης επιχείρησης (του χοντρού), οι τιμές ανεβαίνουν. Τι γίνεται μετά;

Τι να γίνει; Μεροκαματιάρηδες οι άνθρωποι της γειτονιάς, δεν διαθέτουν κανένα μηχάνημα να κόβει αβέρτα χρήματα -οπότε δεν μπορούν πλέον να αγοράσουν τα εμπορεύματα του χοντρού. Πέφτουν τα έσοδα ανεβαίνουν τα έξοδα -τρελαίνεται ο χοντρός! Τι θ´ απογίνει; Αποφασίζει να ανοίξει μπλοκάκι με βερεσέδια, καλύτερα να του χρωστάνε παρά να σαπίζει το εμπόρευμα στα ράφια. Αναθαρρεύουν λοιπόν οι μεροκαματιάρηδες της γειτονιάς κι αρχίζουν να ψωνίζουν όλο και περισσότερα με βερεσέ -το μπλοκάκι του χοντρού γίνεται κανονικός τηλεφωνικός κατάλογος.

Ξυπνάει, που λες, ένα πρωί ο χοντρός μέσα στον ιδρώτα. «Ρε τι γίνεται εδώ;

Έχω καταντήσει να μου χρωστάνε μέχρι και τα καναρίνια το καναβούρι τους -που θα πάει αυτή η κατάσταση; Δεν έκανα καλά να ξανοιχτώ τόσο πολύ -άσε που ψυλλιάζομαι ότι οι μπαταξήδες της γειτονιάς δεν θα έχουν να με ξεχρεώσουν στον αιώνα τον άπαντα». Τι σκαρφίζεται λοιπόν ο πούστης ο χοντρός; Πάει στον γερο-τσιφούτη της γειτονίας, τον σιχαμερό που δανείζει με τόκους δέκα φορές πάνω από το νόμιμο. «Γερο-Λαδά αδερφέ μου, σώσε με!» παρακαλάει ο χοντρός.

«Ξανοίχτηκα με τα βερεσέδια -κάνε κάτι να έρθω στα ίσα μου γιατί οι προμηθευτές πιέζουν κι εγώ μόνο το μπλοκάκι έχω!» Ο τσιφούτης την έχει από καιρό ανθιστεί τη φτιάξη, καθότι παλιά πουτάνα στην οικονομική ανάλυση. Αγοράζει λοιπόν το μπλοκάκι του χοντρού (κοψοχρονιά φυσικά) και όλα μέλι-γάλα.

Τώρα, αυτό το μπλοκάκι με τα βερεσέδια πρέπει κάπως να κλείσει -αλλά ο τσιφούτης είναι λεπτοκαμωμένο άτομο, καχεκτικό και φιλάσθενο ας πούμε. Φωνάζει λοιπόν κάτι καλόπαιδα της γειτονιάς, με πτυχία και περγαμηνές από τα καλύτερα Σωφρονιστικά Ιδρύματα της χώρας και τους ξηγιέται. «Φέρτε μου τα φράγκα κι από ότι μαζεύετε, 2% δικά σας». Ξαμολιούνται τα παιδιά, απειλούν, δέρνουν, σπάνε -κάτι μαζεύουν. Φτιάχνει την πρώτη μπάζα ο τσιφούτης αλλά είναι ακόμα παθητικός. Το μπλοκάκι ούτε που αδυνάτισε καθόλου, τετράπαχο παραμένει.

Πάει λοιπόν στα δικαστήρια και τις αστυνομίες. «Βοηθήστε με καλοί μου άνθρωποι, φτωχός είμαι, το κομπόδεμά μου δάνεισα και τώρα δε με πληρώνουν επειδής είμαι γέρος κι ανήμπορος!» Φιλότιμοι οι σταυρωτήδες κάνουνε μια έτσι και ξεσπιτώνουν ένα κάρο κόσμο, αφού οι έρημοι οι άνθρωποι δεν έχουν να πληρώσουν.

Κάθεται τώρα ο τσιφούτης και ξαναμετράει. Τι πήρε; Λίγα λεφτά και μπόλικα χαμόσπιτα. Ούτε καν τα χρήματα που έδωσε στον χοντρό μπακάλη δεν έπιασε, τραβάει τις αραιές τρίχες που του έχουν απομείνει ο τσιφούτης. «Πως την πάτησα με τον κανάγια! Που, ακόμα και σκλάβους να τους πουλήσω όσους είναι εδώ μέσα στο μπλοκάκι -τα λεφτά μου δεν θα τα βγάλω!»

Από την άλλη πλευρά ο μπακάλης έχει πέσει στα μαύρα πανιά. Γιατί όσα του έδωσε ο τσιφούτης δε φτάνουν ούτε για «ζήτω» -έχει ξανοιχτεί πολύ, έχει τιγκάρει τις αποθήκες σε εμπόρευμα, χρωστάει στους προμηθευτές και ο κόσμος δεν περνάει να ψωνίσει ούτε λουμίνια για το καντήλι. Πώς να περάσουν; Αφού δεν τους έχει μείνει ούτε κεραμίδι να βάλουν πάνω από το χάλι τους, να μην τους βλέπουν τα σύννεφα και τους φτύνουν καταιγιστικά, που λέει ο λόγος. Αρχίζει λοιπόν τις απολύσεις ο μπακάλης -την πληρώνουν οι μπακαλόγατοι και το παράρτημα ειδών μπακαλικής, μπας και σωθεί η επιχείρηση.

Έχουμε τώρα έναν τσιφούτη στα πρόθυρα αυτοκτονίας, έναν μπακάλη στα
πρόθυρα εμφράγματος και τους μεροκαματιάρηδες δυο-τρία χιλιόμετρα βαθύτερα από τα πρόθυρα, στα υστερόθυρα, Καθαρτηρίου και Κολάσεως γωνία, για την ακρίβεια. «Το νου σας τυριά, θα σας φαν´οι βλάχοι!» που λέει κι ο φιλόσοφος.

Επειδή όμως τέτοια πράγματα δεν πρέπει να συμβαίνουν σε μια ευυπόληπτη κοινωνία, παρεμβαίνει το κράτος, να βάλει τάξη.

Γιατί άνευ τσιφούτη δεν κινείται το χρήμα, άνευ μπακάλη δεν εισάγονται φουά γκρα και άνευ μεροκαματιάρηδων δεν εισπράττονται φόροι για να αγοραστεί το φουά γκρα -με νιώθεις;

Ερώτηση: τι πρέπει να κάνει το κράτος στη συγκεκριμένη περίπτωση; Τι μέτρα πρέπει να πάρει; Απαντήστε και εισπράττετε την βάσην ας πούμε, με ολίγη από μπούτι εισπράττετε και το δίπλωμα οικονομολόγου να το 'χετε, να πορεύεστε στους χαλεπούς καιρούς.

Απαντήσεις που δώθηκαν από τυχάρπαστους φωστήρες της μπακαλικής:

1. Μειώνει τους φόρους το κράτος, οπότε περισσεύουν χρήματα στους
   φτωχομπινέδες και ξεχρεώνουν το μπακάλη και τον τσιφούτη.
   Σχόλιο: Αγαπητό μου παιδί, μάλλον διαβάζεις πολλές ιστορίες του Έκτορος
   Μαλό και της Μυρτώς Κοντοβά -δεν εξηγείται αλλιώς τόση απλοϊκότης!

Και τι είναι ρε το κράτος που θα μειώσει τους φόρους; Σύλλογος προστασίας αναξιοπαθούντων μισθωτών; Πως θα ζήσει το κράτος; Εδώ αυτά που παίρνει και δεν του φτάνουν -εσύ προτείνεις μείωση; Άσε που, αν περισσέψουν λεφτά στους φτωχοί, σιγά μην πάνε να ξεχρεώσουν! Θα αγοράσουν ένα κάρο μαλακίες και θα βρεθούν ακόμα πιο χρεωμένοι -έτσι όπως ακριβώς κάνουν τα τελευταία χρόνια! Ξαναπέρνα το Σεπτέμβρη με τον κηδεμόνα σου αγαπητό μου παιδί.

2. Ξεχρεώνει το κράτος τα χρωστούμενα από την τσέπη του και τα κρατάει
   λίγα-λίγα από τα μισθά των φτωχώνε. Σχόλιο: Από τον προηγούμενο αντέγραψες και άλλαξες λίγο το συμπέρασμα για να μη σε πάρουν είδηση; Ρε πανίβλακα, αφού και το κράτος από τον τσιφούτη δανείζεται, πού θα βρει λεφτά να τον ξεχρεώσει; Ξαναπέρνα τον Σεπτέμβρη χωρίς τον κηδεμόνα σου, έτσι κι αλλιώς θα ξανακοπείς λόγω αντιγραφής.
3. Αφήνει το κράτος τον τσιφούτη και τον χοντρό να ψοφήσουν επειδή κάνανε
   μαλακίες και ανοίγει ένα δικό του μπακάλικο μαζί με μια κρατική τσιφουτερί για να βολευτεί ο κοσμάκης. Σχόλιο: Κατ' αρχάς η γλώσσα που χρησιμοποιείς δεν ταιριάζει σε επιστήμονα παύλα άνθρωπο. Κατά δεύτερον, αν ψοφήσει το κεφάλαιο ποιος θα χρηματοδοτεί τους βουλευτές να βουλεύονται και τους υπουργούς να υποεργάζονται; Κατά τρίτον, είσαι παλιοκομμούνι και η ιστορία σε έχει καταδικάσει στο πυρ το εξώτερον! Ξαναπέρνα το Σεπτέμβρη που θα έχει τελειώσει η τουριστική περίοδος και θα ξαναλειτουργήσουμε τη Μακρόνησος, να δούμε τι θα κάνουμε με σένα.
4. Αγοράζει το κράτος ένα ολοκαίνουργο τεφτέρι, λευκό σαν αθώα περιστερά
   και το δίνει στον χοντρό. Δίνει κι ένα στον τσιφούτη για να μη γκρινιάζει.
   Και τους λέει «μην ανησυχείτε, εγώ είμαι εδώ -γράψτε κατά βούληση,
   εγγυώμαι εγώ τα λεφτά σας». Σχόλιο: Να συλληφθεί πάραυτα ο γράψας την παραπάνω τούφα και να του απαγγελθούν επιτόπου κατηγορίες περιύβρισης αρχής, παρακώλυσης συγκοινωνιών, σύστασης συμμορίας καθώς και κατανάλωσης ψυχότροπων ουσιών εν ώρα μαθήματος. Σύμφωνοι;

Στο ξεκίνημα της παγκόσμιας κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, σύμπασα η ανθρωπότης προσκύνησε τον προφήτη Γκόρντον Μπράουν που είχε την έμπνευση να «δανείσει» χρήματα στις τράπεζες, βάζοντας πόδι στους διοικητικούς τους μηχανισμούς, προκειμένου να εκτονωθεί η κρίση. Αυτό έγινε στην Αγγλία και οι ηγέτες των υπόλοιπων χωρών έσπευσαν να κάνουν το ίδιο.

Σήμερα όλο και περισσότεροι πολιτικοί ηγέτες μπερδεύονται στο άκουσμα του παραπάνω ονόματος. Η συνήθης αντίδραση είναι του στυλ «Μπράουν; Άι θινκ χι ιζ εν οβερεστιμέιτεντ πλέιερ -ΑΕΚ Αθενς σουντ νοτ ρινιού χις κόντρακτ! Παντελής Μπράουν ιζ φορ δε μπάζα άι τελ γιου». Κοντολογίς, όλο και περισσότεροι θέλουν να ξεχάσουν τη μαλακία του Γκόρντονα του Καφέ. Γιατί;

Διότι το πρόβλημα ήταν το πλεόνασμα παραγωγής που κυκλοφόρησε στην αγορά και η οικονομική αδυναμία των καταναλωτών να το απορροφήσουν. Πράγμα το οποίο οδήγησε στην κυκλοφορία πλασματικού χρήματος μέσω του υπερδανεισμού. Που με τη σειρά του οδήγησε σε κατάρρευση των αγορών εφόσον το πλασματικό χρήμα δεν μπορεί με τίποτα να γίνει πραγματικό. Όταν έρχεσαι εσύ και λες ότι θα ρίξεις ΚΙ ΑΛΛΟ ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΟ ΧΡΗΜΑ, για να διορθώσεις την κατάσταση -είσαι, το λιγότερο, μαστουρωμένος! Για περισσότερες πληροφορίες ξαναδιάβασε την απάντηση νο.4.

Μάλιστα ο δικός μας οικονομικός κεφάλας δεν άντεξε και το έσκασε το
παραμύθι σε συνέντευξη τύπου. «Δεν είναι πραγματικά τα κεφάλαια που θα δώσουμε για την στήριξη των τραπεζών, απλώς θα εγγυηθούμε την χρηματοπιστωτική επάρκεια για να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη», έτσι ακριβώς όπως στο λέω το είπε ο άνθρωπος! Μα φυσικά και δεν είναι πραγματικά τα κεφάλαια κύριέ Παραλογοσκούφη μου!

Εσείς μέχρι χτες δανειζόσασταν από τις τράπεζες εκδίδοντας ομόλογα για να καλύψετε τους προϋπολογισμούς σας (το επιτρεπτό ετήσιο έλλειμμα στην Ε.Ε. είναι 3%, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε χρόνο τα κράτη-μέλη πρέπει να δανείζονται χρήματα για να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους) -τώρα πως βρεθήκατε να δανείζετε τις τράπεζες; Τσου ρε λάκηδες!

Ξεκαθαρίζω -η λύση που προωθείται από τις κυβερνήσεις των ανεπτυγμένων χωρών για την αντιμετώπιση της κρίσης μοιάζει με συνταγή αλμπάνη γιατρού για την αντιμετώπιση του καρκίνου. «Από πού να πάρω αυτά τα φάρμακα γιατρέ μου;» «Μα δεν χρειάζεται να πάρετε τα φάρμακα αγαπητέ! Αρκεί να φάτε το χαρτί της συνταγής και θα γίνετε σίγουρα καλά!»

Ξεκαθαρίζω -μέχρι να ρεφάρει η αγορά τη χασούρα της, μέχρι δηλαδή να αντιμετωπίσουν τη ζημιά από το πλασματικό χρήμα, θα περάσουν πολλές αναποτελεσματικές νύχτες του Αγίου Βαρθολομαίου ακόμα και μέρα-μεσημέρι.

Άρχισαν ήδη να κλείνουν τα παραρτήματά τους οι αυτοκινητοβιομηχανίες, θα ακολουθήσουν εταιρείες ειδών εικόνας-ήχου, κινηματογραφικά στούντιο, εταιρείες παροχής υπηρεσιών και ειδών ψυχαγωγίας και αναψυχής, τουριστικά καταλύματα. Με λίγα λόγια, η πολυτέλεια θα φάει πρώτη χώμα.

Ξεκαθαρίζω -άνθρωποι θα μείνουν στο δρόμο, προγράμματα ανεργίας θα αποτύχουν να καλύψουν τις ανάγκες τους και η αγορά θα υπολειτουργεί χειροτερεύοντας συνεχώς την κατάσταση.

Ξεκαθαρίζω -αυτή τη φάση οι γραμματιζούμενοι τη λένε «ύφεση». Και κουβαλάει στασιμοπληθωρισμό (υψηλό πληθωρισμό που δεν πέφτει με τίποτα), συνεχώς αυξανόμενη ανεργία, μείωση των παραγωγικών διαδικασιών μέχρι τη στιγμή που .

Που;

Δεν θα αναλύσω το μαρξιστικό σενάριο, όπου το σύστημα καταρρέει μέσα στις αντιφάσεις του. Ξέρεις γιατί; Επειδή αυτό είναι το ΑΙΣΙΟΔΟΞΟ σενάριο. Θα σου πω όμως για την άλλη προοπτική, αυτή που διδάσκονται οι οικονομολόγοι στο μάθημα της οικονομικής θεωρίας -όταν μελετάνε τα νεώτερα οικονομικά μοντέλα.

Για να ξεπεραστεί η ύφεση, έχει αποδειχτεί από την ιστορική εμπειρία ότι θα πρέπει να επέλθει ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ.

Μόνο έτσι θα μειωθεί το αγοραστικό κοινό παράλληλα με τη (σε μεγαλύτερο βαθμό) μείωση της προσφοράς αγαθών και υπηρεσιών και μόνο με αυτόν τον τρόπο θα οδηγηθούμε σε αύξηση της αγοραστικής ικανότητας και, ακολούθως, αύξηση των τιμών. Μαγικό, έτσι;

Τι σημαίνει όμως «καταστροφή μέρους των παραγωγικών μηχανισμών»;

Παραγωγικοί μηχανισμοί είναι οι εργαζόμενοι και τα μέσα παραγωγής (μηχανήματα, κτίρια κ.λ.π.) -να το ξεκαθαρίσω αυτό. Και πως καταστρέφονται; Πανεύκολα! Οι άνθρωποι-εργαζόμενοι σκοτώνονται μαζικά σε πεδία μαχών, τα εργοστάσια βομβαρδίζονται, οι οδικές αρτηρίες μεταφοράς εμπορευμάτων ανατινάζονται, η αεροπορία και το ναυτικό χρησιμοποιούνται για τη διεξαγωγή εχθροπραξιών .

Χρειάζεται να σου πω κι άλλα για να καταλάβεις ότι η «καταστροφή μέρους των παραγωγικών μηχανισμών» συνεπάγεται πόλεμο; Παγκόσμιο κατά προτίμηση, να μην κάνουμε διπλές και τρίδιπλες δουλειές -να ξεμπερδεύουμε με τη μία.

Ο μπακάλης δεν θα πάει στον πόλεμο γιατί έχει πλατυποδία, ο γερο-τσιφούτης επίσης δεν θα πάει, λόγω ηλικίας. Αλλά θα είναι εδώ όταν εσύ δεν θα γυρίσεις για να συνεχίσουν τις δουλειές τους με καλύτερες συνθήκες και έχοντας σβήσει τις συνέπειες των βλακωδών ενέργειών τους. Ο Καφές Γκόρντον δεν θα πάει στον πόλεμο λόγω στραβισμού, ο Σαρκοζί δεν θα πάει επειδή είναι προστάτης οικογενείας, η Μέρκελ θα το παίξει γυναίκα και δεν θα καταταγεί, ο Αμερικάνος Πρόεδρος δεν θα πάει επίσης -επειδή εκεί η θητεία είναι προαιρετική.

Θα μείνουν πίσω να περιμένουν εσένα, να τους διευκολύνεις ψοφώντας σε κάποιον βομβαρδισμένο κωλότοπο για χάρη της σημαίας.

Της δικής τους σημαίας -όχι της δικής σου, εσύ άλλωστε δεν έχεις. Επειδή και τη σημαία σου με υπερχρεωμένη πιστωτική την αγόρασες.

Κορόϊδο


(ηλθε στο email μου και το βρήκα ενδιαφερον ειδικα στο τέλος...)

ΓΙΑ ΠΟΛΟΣΤΗ ΦΟΡΑ........

Όσα συνέβησαν το απόγευμα του Σαββάτου στις οδούς Σωκράτους και Μενάνδρου, απέδειξαν (για πολλοστή φορά.) ότι η Χρυσή Αυγή δεν έιναι πάρα ένας παρακρατικός μηχανισμός, οργανικά συνδεδεμένος με την Αστυνομία. Η κοινή επίθεση ΜΑΤ-Χρυσής Αυγής ενάντια στην αντιρατσιστική συγκέντρωση στο χώρο του παλιού Εφετείου, πρέπει να έπεισε ακόμα και τους πιο σκεπτικιστές ότι όσα συνέβησαν στις 2 Φλεβάρη 2008, όταν οι Χρυαυγίτες επιτέθηκαν μαζί με τα ΜΑΤ και μαχαίρωσαν διαδηλωτές, δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Κυβέρνηση και Αστυνομία επωάζουν το αυγό του φιδιού!

Επειδή, όμως, οργιάζει η κρατικά κατευθυνόμενη παραπληροφόρηση καλό είναι να παρουσιάσουμε συνοπτικά τι έγινε το Σάββατο στο κέντρο της Αθήνας. Η πολυδιαφημισμένη αντιμεταναστευτική συγκέντρωση της πλατείας Ομονοίας μάζεψε τελικά περί τα 200 άτομα, όλα μέλη της Χρυσής Αυγής. Όπως είχαμε από καιρό τονίσει, οι δήθεν «επιτροπές πολίτων» της Πάτρας και του Αγίου Παντελεήμονα, δεν είναι παρά περιθωριακά μετωπικά σχήματα της Χρυσής Αυγής, που απλά βρίσκουν ανοιχτούς τους διαύλους των τηλεοράσεων για να διασπείρουν τη ρατσισιτκή προπαγάνδα τους. Είναι εξόχως χαρακτηριστικό, ότι στη συγκέντωση αυτών των θλιβερών εμποράκων του πατριωτισμού, παίζονταν εμβατήρια της ναζιστικής Γερμανίας.. Την ίδια ώρα με τη φασιστική σύναξη, οργανώθηκαν τρεις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Οι αναρχικοί μαζεύτηκαν στην Κάνιγγος (όπου τους επιτέθηκαν και τους διάλυσαν τα ΜΑΤ), η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην πλατεία Κοτζιά, και αντιρατσιστικές και άλλες οργανώσεις (Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, YRE, Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό, Κυριακάτικο Σχολείο, τμήμα Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ, ΔΕΑ, Ξεκίνημα, Κόκκινο, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα) στο χώρο του παλιού Εφετείου, όπου μένουν σε άθλιες συνθήκες εκατοντάδες μετανάστες.

Κατά τις 8:00 μμ, οι Χρυασαυγίτες με τη συνοδεία των ΜΑΤ, έφυγαν από την Ομόνοια. Στη Σωκράτους, και ενώ τα ΜΑΤ ήταν δίπλα τους, αρχισαν να πετάνε πέτρες και βομβίδες κρότου λάμψης (από αυτές τις ίδιες που πετάνε τα ΜΑΤ.) στο παλιό Εφετείο. Εννοείται ότι τα ΜΑΤ δεν κάνουν τίποτα για να τους σταματήσουν. Και όχι μόνο δεν κάνουν τίποτα, αλλά διμοιρίες κατεβαίνουν την οδό Βερανζέρου για να διαλύσουν τους αντιρατσιστές που είναι συγκεντρωμένοι στην οδό Μενάνδρου (στην κάτω είσοδο του παλιού Εφετείου). Ακριβώς πίσω από τα ΜΑΤ, Χρυσαυγίτες ρίχνουν πέτρες στους αντιρατσιστές. Δίπλα και μπροστά τους, άλλοι Χρυσαυγίτες οπλισμένοι με καδρόνια και μαχαίρια επιχειρούν να λειτουργήσουν ως εμπροσθοφυλακή της Αστυνομίας. Οι αντιρατσιστές υποχωρούν προς την Αγίου Κωνσταντίνου, και οι Χρυσαυγίτες, με τα ΜΑΤ πάντοτε στο πλάι τους, επιχειρούν να μπουν στο παλιό Εφετείο, όπου απωθούνται όμως από τους μετανάστες και τους αλληλέγγυους. Στο τέλος, τα ΜΑΤ συνόδευσαν τους νεοναζί μέχρι τη γιάφκα που διατηρούν στον οδό Σωκράτους. Εννοείται χωρίς να συλλάβουν κανένα. Το ότι τελικά δεν είχαμε σοβαρούς τραυματισμούς από την κοινή δράση Χρυσής Αυγής-Αστυνομίας, μάλλον πρέπει να αποδοθεί σε σύμπτωση.

Από τη συνοπτική περιγραφή των γεγονότων, καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματα του. Η Χρυσή Αυγή δεν είναι πολιτική οργάνωση, αλλά παρακρατικός μηχανισμός, συμπληρωματικός της Αστυνομίας. Και όσοι στα ΜΜΕ και τον πολιτικό κόσμο δημιουργούν αντιμεταναστευτικό κλίμα, ανοίγουν στην πραγματικότητα το δρόμο σε μια νέα εκδοχή φασισμού.Εμείς το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι θα συνεχίσουν να μας βρίσκουν μπροστά τους.


Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα.

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΣΥ.ΡΙΖ.Α

ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Της 7^ης ΙΟΥΝΙΟΥ

1. ΧΟΥΝΤΗΣ ΝΙΚΟΣ, Γραμματέας της ΚΠΕ του ΣΥΝ
2. ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΝΗ, μέλος Δ.Σ. Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων
3. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ, πρ. ευρωβουλευτής
4. ΜΑΝΙΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, Ηθοποιός
5. ΤΡΙΓΑΖΗΣ ΠΑΝΟΣ, Οικονομολόγος
6. ΣΠΑΝΟΥΔΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, οικολογικός χώρος, Πολίτες κατά του

Λιθάνθρακα, κίνημα Ασωπού

7. ΘΕΩΝΑΣ ΓΙΑΝΝΗΣ, πρ. ευρωβουλευτής, πρ. Γεν. Γραμμ. ΓΣΕΕ
8. ΝΤΙΛΕΤ ΧΑΜΠΙΤ, Κοινωνιολόγος, Θράκη
9. ΑΛΕΞΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ, συγγραφέας
10. ΤΑΧΤΑΛΙΔΟΥ ΝΤΙΝΑ, συνδικαλίστρια, σωματείο Λαναρά, Ομοσπονδία

Ιματισμού

11. ΓΙΑΜΠΟΥΡΑΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ, οδηγός δικύκλου (courier)
12. ΦΩΤΑΚΗ ΣΤΕΛΛΑ, Πρόεδρος σωματείου εργαζομένων με Stage
13. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ, Αγρότης, Λάρισα
14. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΖΩΗ, δικηγόρος, ειδική στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο

Ανθρώπινα δικαιώματα, Πρόεδρος της

Επιτροπής Νέων Ποινικολόγων της

Διεθνούς Ένωσης Ποινικού Δικαίου

15. ΜΠΑΣΙΟΥΚΑΣ ΚΩΣΤΑΣ, Γιατρός, πανεπιστημιακός, Γιάννενα
16. ΚΟΥΛΟΥΜΠΗ ΝΑΝΤΙΑ , γιατρός, αντιρατσιστικό κίνημα, Πάτρα
17. ΤΖΟΥΛΙΑΝΙ ΤΖΟΥΛΙΑΝΟ, συνδικαλιστής, Ιταλός
18. ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ , Σωματείο ΟΛΠ
19. ΠΑΝΤΖΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ, Ηθοποιός
20. ΝΟΡΜΑ ΡΙΖΜΑΟΥΙ, Ιδιωτική υπάλληλος , Παλαιστίνια, μέλος του συλλόγου Alawda
21. ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ , Πανεπιστημιακός
22. ΚΑΝΤΙΤΖΑ ΣΑΝΚΟ , Μετανάστρια β΄ γενιάς, σπουδάστρια

ΕΝΑ FAUL ΤΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ

Η χθεσινη γιορτη του Λυκειου των Ελληνίδων για τη γιορτή της Μητέρας έκλεισε με το παραδοσιακό(?)άσμα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΞΑΚΟΥΣΤΗ...Δεν θα κανω χαρακτηρισμους για αυτη την επιλογή του υπεύθυνου γιατι μεμονωμένα περιστατικα δεν αξιολογούνται πάντα σωστα στη συνολική  προσφορά ενός αξιόλογου ανθρώπου αλλα νομίζω ότι τέτοιου είδους"ασματα¨ καλό είναι να αποφεύγονται γιατι μπολιάζουν την ψυχή των μικρών παιδιών(εκτός και αν είναι αυτό το ζητούμενο). 

Η αλήθεια είναι ότι η Μακεδονία σα γεωγραφικός προσδιορισμός ξεπερνά τα ελληνικά σύνορα ενώ ιστορικά ελληνικό έγινε το τμήμα που μας ανήκει μετά την κατάληψη του από τον ελληνικό στρατό. Για χιλιετίες, τουλάχιστον από τον 5^ο μΧ αιώνα η Μακεδονία αποτέλεσε σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών που εγκαταστάθηκαν
σ αυτή είτε εισβάλοντας (πχ Βούλγαροι-Τούρκοι) είτε διεισδύοντας ειρηνικά (πχ σλάβοι Δρογουβίτες και άλλοι) είτε μεταφερόμενοι δια της βίας από τους Βυζαντινούς Αυτοκράτορες από τη Μ Ασία για την ενίσχυση των ελληνόφωνων πληθυσμών μετά από την επέλαση διαφόρων εισβολέων (Αρμένηδες και Παυλικιανοι αιρετικοί)

Δεν είναι τυχαίο ότι η επιχειρηματολογία του εγχώριου εθνικισμού αντλείται και περιορίζεται στην αρχαιότητα και αποφεύγει τις αναφορές στη μεσαιωνική και νεώτερη ιστορία ενώ οι Βουλγάρικοι και Μακεδονικοί πράττουν ακριβώς το αντίστροφο.

Η Μακεδονία υπό Οθωμανική κυριαρχία αποτελούσε ένα μωσαϊκό λαών και θρησκειών με συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς διάσπαρτους σε όλη της την έκταση ανάμεσα σε ανάλογες συσπειρώσεις αλλοεθνών και αλλοθρήσκων. Υπήρχαν ισχυρότατες ελληνικές κοινότητες εκτός σημερινών συνόρων (πχ Μοναστήρι) και συμπαγείς σλαβόφωνοι πληθυσμοί στην περιοχή της Κοζάνης και βουλγαρόφωνοι στην ανατολική Μακεδονία.

Η σημερινή εθνολογική σύσταση της Μακεδονίας εκατέρωθεν των συνόρων είναι αποτέλεσμα της βίαιης ανακατανομής πληθυσμών που έγινε στη Διάρκεια των βαλκανικών πολέμων και στη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας.

Αν και μας αρέσει να αναφερόμαστε με μελανά χρώματα στους ξεριζωμούς των Ελλήνων από τις προαιώνιες εστίες τους από την Βαλκανική και την Ασία ξεχνάμε να επισημάνουμε ότι πολλοί από τους Έλληνες αυτούςεγκαταστάθηκαν στα σπίτια και τις περιουσίες αλλοεθνών που ξεριζώθηκαν από την Μακεδονία την ιδία εποχή με ανάλογες μεθόδους. Κατά τη διάρκεια της προέλασης των Βαλκανικών στρατών οι άμαχοι έπεσαν θύματα βίαιων εκκαθαρίσεων στις οποίες διακρίθηκε ΚΑΙ ο Ελληνικός Στρατός. Το έγκλημα ολοκληρώθηκε την αμέσως επόμενη περίοδο με τις κατ ευφημισμόν ανταλλαγές πληθυσμών. Σ αυτό το όργιο βίας όλοι οι λαοί της περιοχής είναι ταυτόχρονα θύτες και θύματα και τα γεγονότα δεν επιτρέπουν δυστυχώς σε κανένα να αισθάνεται περήφανος.

Αν διδάσκει κάτι η ιστορία της Μακεδονίας υπό αυτό το πρίσμα, το μήνυμα είναι νομίζω σαφές. Οι αλυτρωτισμοί και οι εθνικιστικές εξάρσεις είναι επικίνδυνες και οδηγούν σε βαρβαρότητες και οπισθοδρόμηση. Στη νέα πραγματικότητα οι σχέσεις εμπιστοσύνης η συνεργασία και η αλληλοκατανόηση είναι μονόδρομος αν το στοίχημα είναι η ευημερία και η πρόοδος. Γι αυτό χρειάζονται τολμηρές πολιτικές και υπέρβαση των στερεότυπων που δημιούργησε η επίσημη «ιστορία» λίγο ως πολύ παντού στην περιοχή.Και σίγουρα αυτα τα τραγούδια δεν βοηθούν.

Πολίτες για το Δημόσιο Χώρο

ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΞΑ



« Το χρήμα πολλοί εμίσησαν, τη Δόξα ουδείς». Φαίνεται όμως ότι στην περίπτωση της Δόξας της Ερμούπολης οι όροι έχουν αντιστραφεί. Εν αρχή ήταν οι «Δημοτικοί Άρχοντες». Μάταια περίμενε η Δόξα με τους θάμνους της να ανεμίζουν απ’ το δροσερό βοριαδάκι, τη σαγηνευτική θέα στους Διδύμους, τη Μύκονο & την Τήνο ή πάλι τα βράδια με πανσέληνο να βγαίνει πορφυρή αντίκρυ, έναν έρωτα που ποτέ δεν ήρθε. Οι «Δημοτικοί άρχοντες» δεν είχαν μάτια για κείνη. Οι σειρήνες της ανάπτυξης τραγουδούσαν πιο γλυκά γι’ άλλες περιοχές και γι’ άλλα έργα. Ίσως να ΄ταν και καλύτερα όμως, αν κρίνει κανείς από τις άλλες παρεμβάσεις, σαν το δάσος των 100 μεταλλικών κολώνων που με θαυμασμό φύτεψαν και καμαρώνουν απέναντι από το Δημαρχείο. Μάλλον δεν θα ΄ξεραν τι να την κάνουν οπότε δεν την έκαναν τίποτα. Βέβαια σ’ αυτό το παιχνίδι υπάρχουν κι άλλοι παίκτες.

Έτσι η «Πλατεία Δόξας» πότε δίνεται στους εργολάβους που εκτελούν τα έργα των πολλών μηδενικών για να σπάνε τα δέντρα της, να ρίχνουν τα μπάζα τους και να παρκάρουν μηχανήματα και υλικά για χρόνια, αποκλείοντας οποιαδήποτε πρόσβαση στους πολίτες, ποτέ για οποιαδήποτε άλλη χρήση απαιτεί χώρο και χώρος δεν υπάρχει στην Ερμούπολη, σήμερα αφετηρία λεωφορείου και αύριο στάθμευση των δημοτικών απορριματοφόρων ή ότι άλλων τροχοφόρων, χώρος για τους κομποστοποιητές (ωχ, βάζουμε ιδέες) και ότι άλλο προκύψει από την βεβαίως επιβαλλόμενη προσπάθεια για ανακύκλωση. Κάπου εκεί ξεχάστηκε και ο όρος «πλατεία» μάλλον γιατί είναι τεχνικά ασύμβατος με τέτοιες χρήσεις οπότε και η γλώσσα θα πρέπει να προσαρμοστεί. Ίσως σε μια, δυό δεκαετίες να φύγει και κάποιο γράμμα της λέξης για να θυμίζει λιγότερο τι ήταν ή τι θα μπορούσε να γίνει και να καταλήξει «Όξα», κάτι πιο ταιριαστό με μια αλάνα προσφυγικών, χωρίς προσφυγικά (η σημερινή αποκαρδιωτική εικόνα του χώρου) η ένα μεγάλο και άνετο χώρο πάρκινγκ για τους ευγενείς επισκέπτες της συνοικίας «Βαπόρια» και τους πρόσχαρους καταναλωτές της πεζοδρομημένης οδού Πρωτοπαπαδάκη – της «νέας Ερμού» της Ερμούπολης (πιθανό μελλοντικό σενάριο).

Υπάρχουν και κάποιοι που αγάπησαν αυτό το χώρο ;

Σίγουρα η γιαγιά της περιοχής που μαζεύει μολόχες και χόρτα, και ταϊζει και τις γάτες της περιοχής. Σίγουρα τα ζευγαράκια που ζουν τους πρώτους εφηβικούς έρωτες μετά το φροντιστήριο στα παγκάκια της παιδικής χαράς, τα μόνα που υπάρχουν, και πάνω στα παπάκια με φόντο τις Δήλες. Σίγουρα τα παιδιά απ’ το 1ο και το 3ο σχολείο που έρχονταν εκδρομές εδώ αλλά τώρα μετά τους εργολάβους και την αφετηρία λεωφορείου δεν τα φέρνουν γιατί είναι επικίνδυνο. Ίσως πάλι να υπάρχουν και κάποιοι που ν’ αγαπούν να ονειρεύονται ένα άλλο μέλλον με ήπιες χρήσεις και χωρίς κάγκελα για ένα τέτοιο χώρο, ένα τεράστιο (για τα δεδομένα του νησιού) επίπεδο, ιδιοκτησίας του Δήμου χώρο, με υπέροχη θέα και εύκολη πρόσβαση για όλες τις ηλικιακές ομάδες και για τα άτομα με κινησιακές δυσκολίες, ένα πραγματικό δημόσιο χώρο.



Πολίτες για το Δημόσιο Χώρο

Μια μέρα στη  Δόξα!

Κυριακή, 17 του Μάη, από τις 12 το μεσημέρι και μετά.

 Στην πλατεία της Δόξας, με την  ανοιχτή θέα στο Αιγαίο που κατάντησε χώρος parking.

Θέλουμε  να δημιουργήσουμε ένα ολοήμερο πανηγυράκι, πάνω απ’  τη θάλασσα.

             Φέρτε το φαγητό σας, τα παιχνίδια σας, τα ποδήλατά σας, τους χαρταετούς σας και τα μουσικά σας όργανα.

  Ελάτε να πιούμε, να  μιλήσουμε, να παίξουμε, να συναντηθούμε.

  Να ανακαλύψουμε άλλες πιθανές χρήσεις του χώρου. 

  Ελάτε να ζωντανέψουμε για μια μέρα την πλατεία της Δόξας.

 

Πολίτες  για  το  Δημόσιο  Χώρο

EurovisiOFF

Την Παρασκευή 15 Μαΐου από τις 7.30 το απόγευμα στο παρκάκι δίπλα στο σταθμό του ΗΣΑΠ στο Θησείο η Ανοιχτή Πόλη διοργανώνει για τέταρτη συνεχόμενη φορά την EurovisiOFF.

Μια μουσική γιορτή, που τα τέσσερα τελευταία χρόνια διοργανώνεται μια μέρα πριν τον τελικό της Eurovision, και τείνει να εξελιχθεί σε θεσμό. Μια μουσική γιορτή με κεντρική ιδέα «για τη μουσική των πολιτισμών και όχι της κατανάλωσης».

Η φετινή EurovisiOFF δίνει τη σκηνή της στα εναλλακτικά ρεύματα μουσικής που δημιουργούνται στην Αθήνα από νέες και λιγότερο νέες μπάντες και καλλιτέχνες και κινούνται εκτός του κυρίαρχου πολιτιστικού πρότυπο, όπως αυτό προβάλλεται από τη βιομηχανία της μουσικής.

Γνωστά, λιγότερο γνωστά ή και τελείως άγνωστα στο ευρύ κοινό συγκροτήματα θα ανακατέψουν τη jazz με το hip hop, ελληνικές μουσικές με σύγχρονους ήχους, τη samba με τo funk, σε μια ανοιχτή μουσική γιορτή που φιλοδοξεί να έχει πολύ χορό και μουσική.



Στη EurovisiOFF4 συμμετέχουν οι:
(με σειρά εμφάνισης)

- Vicky B. & the acoustic troubles

- Γ. Κοντραφούρης Baby Trio

- Imam Baildi

- Banda Macamba

Eκτός από μουσική, η EurovisiOFF 4 θα φιλοξενήσει εκθέσεις εικαστικών από νέους καλλιτέχνες.

Χορηγός επικοινωνίας είναι ο ραδιοφωνικός σταθμός «105,5 στο Κόκκινο»

ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ

Με την Κ.Υ.Α. για την παραχώρηση χρήσης των ακτών στους Ο.Τ.Α., προκειμένου να τις εκμεταλλευτούν μέσω ιδιωτών δίνοντας το 20% των εσόδων στο κράτος, η Κυβέρνηση παραβιάζει με προκλητικό τρόπο τον κοινόχρηστο χαρακτήρα των παραλιών.

Προσπαθεί να αντικαταστήσει το τέλος παρεπιδημούντων (2%) που πρόσφατα κατάργησε από τους Δήμους, προς όφελος των ξενοδόχων, με την πρόσκληση για εντατική οικονομική «αξιοποίηση» των αιγιαλών, καθιστώντας προβληματική την πρόσβαση των πολιτών στη θάλασσα.

Για την Αυτοδιοίκηση μπαίνει με οξύτητα, για άλλη μια φορά, το ερώτημα: Είναι θεσμός δημοσίου συμφέροντος ή κερδοσκοπικός οργανισμός που βασική του επιδίωξη είναι το οικονομικό όφελος;

Αν είναι το πρώτο, όπως εμείς πιστεύουμε, τότε πρέπει να αρνηθούμε απόλυτα την συγκεκριμένη Κ.Υ.Α. και να απαιτήσουμε το σύνολο των ακτών, περιλαμβανομένων και εκείνων που εκμεταλλεύονται από τα ξενοδοχεία και τις επιχειρήσεις, να είναι ελεύθερο και προσβάσιμο στους πολίτες. Δεν είναι δυνατόν βασικά αγαθά όπως η θάλασσα και οι ακτές της να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Για την Αυτοδιοικητική Πρωτοβουλία

Θεόδωρος Γκοτσόπουλος

Μέλος Δ.Σ. ΚΕΔΚΕ

κραυγή ενός πατέρα ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

Ανοιχτή Επιστολή του πατέρα του κρατούμενου Ηλία Νικολάου

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

Στις 13/1/2009 πρώτες πρωινές ώρες, συλλαμβάνεται ο γιος μου, σε αρκετή απόσταση από τα γραφεία της δημοτικής αστυνομίας, ως ύποπτος για εμπρησμό στην είσοδο του κτηρίου.

Ξυλοκοπείται άγρια, προσάγεται στη ΓΑΔΘ κάτω από βάρβαρη συμπεριφορά των διωκτικών αρχών, έχοντας πέραν των άλλων και δύο κατάγματα στο αριστερό του χέρι, όπου του τοποθετείται γύψος. «Γλίστρησε κατά την καταδίωξη» θα δηλώσουν οι διωκτικές αρχές. Πώς να μην τους πιστέψουμε, πώς να μην είναι όπως τα λένε; Έτσι είχε γλιστρήσει και ο φοιτητής με τη ζαρντινιέρα…

Σύνηθες φαινόμενο. Όπως πιστέψαμε πριν λίγο καιρό ότι ο αστυνομικός επέστρεψε επειδή κινδύνεψε από ένα 15χρονο αγόρι (Αλέξη) και αναγκάσθηκε να πυροβολήσει για να προστατευθεί. Εξοστρακισμός θα πει το σύστημα. Τους πιστέψαμε και πάλι!!!

Την ίδια μέρα της Τρίτης 13/1/2009 εκτυλίσσεται το «θέατρο του παραλόγου». Είκοσι και πλέον αστυνομικοί της ασφάλειας εισβάλλουν στο σπίτι του γιου μου στην Θεσσαλονίκη και ποδοπατούν όποιο βιβλίο βρίσκουν στο γραφείο του. Εισβάλλουν στο εστιατόριο όπου εργάζεται, αδειάζουν τα ράφια της κουζίνας, τρομοκρατούν τους πελάτες που επέλεξαν το συγκεκριμένο μαγαζί για φαγητό.

Λίγη ώρα αργότερα άλλοι τόσοι αστυνομικοί της ασφάλειας έρχονται στο σπίτι μου στην Κοζάνη. Με βρίσκουν τυχαία στο γκαράζ του αυτοκινήτου και χωρίς καν να πουν ποιοι είναι, ποιος τους στέλνει, για ποιο λόγο ήρθαν, αρπάζουν τα κλειδιά του αυτοκινήτου από τα χέρια μου και το κάνουν φύλλο και φτερό. Ύστερα με πάνε σηκωτό μέσα στο σπίτι μου, όπου ο έλεγχος συνεχίζεται χωρίς κανένας να δώσει μια εξήγηση ούτε σε μένα, ούτε στην γυναίκα μου.

Το απόγευμα της ίδιας μέρας οι ίδιοι αστυνομικοί εισβάλλουν στο πατρικό μου σπίτι στο χωριό (είκοσι χιλιόμετρα από την πόλη), όπου διαμένει μόνη της, η ηλικίας 83 χρονών μητέρα μου. Βλέπετε λίγη ώρα πριν ενώ βρισκόταν στο σπίτι μου στην Κοζάνη, μου ζητούσαν επίμονα να τους ακολουθήσω στο χωριό. Αρνήθηκα λέγοντας τους, ότι το σπίτι στο χωριό είναι της μάνας μου. Εκεί αφού μίλησε κάποιος τηλεφωνικά μπροστά μου με κάποιον ανώτερο, μου είπαν χαρακτηριστικά.

«Αφού το σπίτι στο χωριό δεν είναι δικό σου τότε δεν θα πάμε».

Πάλι τους πιστέψαμε !!!

Αφηνιασμένοι έψαχναν παντού μπας και εντοπίσουν το παραμικρό και «δέσει το πράγμα», σε μια κακοφτιαγμένη αστυνομική ιστορία.

Τα αποτελέσματα της έρευνας ? ΕΥΡΗΜΑΤΑ Τ Ι Π Ο Τ Α.

Το βράδυ της ίδιας μέρας ο γιος μου οδηγείται κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας (!) στην ανακρίτρια όπου παίρνει 48ωρη προθεσμία να απολογηθεί. Την Πέμπτη το μεσημέρι απολογείται στην ανακρίτρια. Η εικόνα των διωκτικών αρχών έξω από τα γραφεία ανακριτή και εισαγγελέα, εικόνα έντονης βαρβαρότητας. Αστυνομικοί έχουν περικυκλώσει τον γιο μου και το δικηγόρο του, ενώ δεκαπέντε και πλέον άνδρες των ΜΑΤ, με πανοπλίες, ασπίδες, δημιουργούν ασφυκτικό κλοιό ανάμεσα στο γιο μου, στο δικηγόρο του από την μια και σε μένα, τη μάνα του, τον αδελφό του, την κοπέλα του και τη θεία του από την άλλη. Οι ασπίδες των ΜΑΤ είναι καρφωμένες στα πρόσωπα μας.

Στόχος ? Να μη μπορούμε να βλέπουμε έστω από μακριά το παιδί μας. Ίσως έτσι προστάτευαν τη χώρα, τη δημοκρατία από εξωτερικό κίνδυνο (ασύμμετρη απειλή;).

Η δημοκρατία σε όλο της το μεγαλείο.

Ούτε το κλάμα, ούτε τα λόγια της μάνας του γιου μου, «Σας παρακαλώ αφήστε με τουλάχιστον να βλέπω το παιδί μου έστω από μακριά», δεν τους συγκίνησε.

Η απόλυτη τάξη στο αποκορύφωμα της !!!!

Ε Λ Ε Ο Σ!

Το κατηγορητήριο ?

Δύο (2) πλημμελήματα και ένα (1) κακούργημα. Μόνη μαρτυρία, η κατάθεση ενός αστυνομικού.

«Μαρτυρίες καρμπόν από ΜΑΤατζήδες », θα γράψει γενικά η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία σε άρθρο της, τρεις μέρες αργότερα στις 18/1/2009. Αναφέρει χαρακτηριστικά.

« Συλλήψεις στο σωρό έκανε η ΕΛ.ΑΣ, ενώ δεκάδες συλληφθέντες παραπέμπονται με μόνο στοιχείο έ ω λ ε ς κ α τ α θ έ σ ε ι ς α σ τ υ ν ο μ ι κ ώ ν. Ωστόσο τις περισσότερες φορές οι κατηγορίες της ΕΛ.ΑΣ καταρρέουν. Οι μαρτυρίες των αστυνομικών αποδεικνύονται δ ι κ α σ τ ι κ ά α ν α ξ ι ό π ι σ τ ε ς ».

Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι οι προφυλακίσεις συνεχίζονται και τα παιδιά παραμένουν φυλακισμένα.

Ο γιος μου αρνείται επίμονα τις κατηγορίες. Αρνείται τα πάντα, όπως και την υποτιθέμενη «επ’ αυτοφώρω σύλληψη του ». Απλά γιατί είχε μεταφέρει έναν συνάδελφό του στο σπίτι του στην περιοχή μετά τη δουλειά και δεν έχει καμιά σχέση με το γεγονός.

Παρ’ όλα αυτά όμως κρίνεται προφυλακιστέος.

Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας με το που ακούν την απόφαση αυτή πανηγυρίζουν μπροστά του, μπροστά μας. Πέτυχαν αυτό που ήθελαν. Την προφυλάκιση του.

Ο γιος μου οδηγείται με συνοπτικές διαδικασίες την ίδια μέρα στις φυλακές της Άμφισσας. Η οδύσσεια του γιου μου συνεχίζεται.

Σε μένα, στην οικογένεια μου, μένει Ο ΤΡΟΜΟΣ, Ο ΘΥΜΟΣ, Η ΝΤΡΟΠΗ, Η ΝΤΡΟΠΗ, Η ΝΤΡΟΠΗ…

Όχι για τον γιο μου. Α Ν Τ Ι Θ Ε Τ Α.

• Για τις διωκτικές μας αρχές.
• Για την κοινωνία μας που επιτρέπει να συμβαίνουν όλα αυτά με την απάθεια, την αδράνεια που τα αντιμετωπίζει.
• Για όλους τους γονείς που τα βλέπουμε, που τα παρακολουθούμε, που τα ζούμε και παρ’ όλα αυτά μας δέρνει η «απάθεια του καναπέ».
• Για όλους εμάς, τη γενιά μας, τους «βολεμένους της καθημερινότητας ».
• Για μένα που επέλεξα τα τελευταία χρόνια να παρακολουθώ όλα αυτά και να τα σχολιάζω από μακριά και αφ’ υψηλού.
• Για μένα που από τα δεκαοκτώ μου χρόνια φοιτητής, επέλεξα, εντάχθηκα, αγωνίστηκα, με όλες μου τις δυνάμεις σε έναν πολιτικό χώρο, ο οποίος πρότεινε, ψήφισε και πρώτος εφάρμοσε τον αντιτρομοκρατικό νόμο (τρομονόμο), όχι για τους πραγματικούς τρομοκράτες, αλλά για τους νέους, τους μαθητές, τους φοιτητές, τα παιδιά μας, για όλα τα παιδιά. Που ακόμα και σήμερα, διστάζει πολιτικά να αναγνωρίσει ότι έκανε λάθος.
• Για τα μέσα ενημέρωσης που σε μια σύμπλευση με την κυβερνητική αντίληψη, βλέπουν στην καθημερινότητα μόνο «κουκουλοφόρους», «ταραξίες», «κατεστραμμένες περιουσίες».
• Για την σημερινή πολιτεία που δεν «ακούει», αγανακτεί και αντιδρά παράνομα, βάρβαρα, επειδή υπάρχουν μερικά ζωντανά κύτταρα στην κοινωνία μας, που δεν συμβιβάζονται, διαμαρτύρονται με όλη αυτή την οργανωμένη κρατική ασχήμια.

Από την άλλη μεριά, νιώθω περήφανος για τον γιο μου που είναι σήμερα προφυλακισμένος με ένα ψεύτικο, στημένο, φτιαγμένο στα μέτρα των διωκτικών αρχών κατηγορητήριο.

Γ Ι Α Τ Ι ?

• Γιατί απλά διαμαρτύρεται.
• Γιατί νοιάζεται.
• Γιατί έχει άποψη, την οποία και κοινοποιεί.
• Γιατί διεκδικεί την δική του καθημερινότητα.
• Γιατί δεν συμβιβάζεται με τα κακώς κείμενα της κοινωνίας μας.
• Γιατί βιώνει όπως όλοι μας, την οικονομική κρίση σε συνθήκες αστυνομικής, πολιτικής, οικονομικής και θρησκευτικής διαφθοράς και απορρίπτει όπως οι περισσότεροι νέοι τον «εφιάλτη του φρικτού μέλλοντος».
• Γιατί απλά είναι Α ν α ρ χ ι κ ό ς και θέλουν να πλήξουν τον ιδεολογικό και πολιτικό του χώρο.

Ότι δεν πέτυχε η αστυνομία με την ενεργοποίηση του καθεστώτος ομηρίας που βρισκόταν για ένα (1) χρόνο ο γιος μου, μαζί με άλλους δύο φίλους του, μετά το απίστευτο διογκωμένο κατηγορητήριο που έστησαν και τότε οι διωκτικές αρχές, επεδίωξαν και το κατάφεραν τώρα, στέλνοντας τον στην φυλακή. Έτσι εκδικητικά. Γι αυτό και πανηγυρίζουν.

Η χώρα μας μαστίζεται καθημερινά από κάθε είδους σκάνδαλα και είναι όλοι τους σήμερα ελεύθεροι. Άλλοι φορτωμένοι με ένα σωρό σκάνδαλα στην πλάτη τους, αρνούνται ακόμα και να παρουσιαστούν στην δικαιοσύνη για να απολογηθούν, προκαλώντας έτσι την κοινωνία μας. Όμως δεν τους αγγίζει, δεν τους πειράζει κανείς.

Τους προφυλάσσει το ίδιο το σύστημα.

Δυστυχώς η ασφάλεια, οι διωκτικές αρχές, στην προσπάθεια τους να κάνουν τους πολίτες κάθε πόλης να νοιώθουν ασφαλείς, κατασκευάζουν ενόχους, στερώντας σήμερα από μένα, από την γυναίκα μου και από πολλούς άλλους γονείς τα παιδιά μας.

Φ Τ Α Ν Ε Ι Π Ι Α!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΟ ΜΑΣ!

Νικόλαος Νικολάου, Κοζάνη

ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ! ΤΩΡΑ! (κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη στο περιοδικό Ρεσάλτο)

ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ! ΤΩΡΑ!

Δεν ξέρω πώς ηχεί στα αυτιά των άλλων λαών της Ευρώπης η λέξη «ΝΑΤΟ», όμως στα αυτιά του ελληνικού λαού ακούγεται σαν κατάρα.
Γιατί σημαίνει ξένες επεμβάσεις, εμφύλιο πόλεμο, εθνικές καταστροφές, αστυνομοκρατία, δικτατορία και εθνική αιμορραγία λόγω των υπέρογκων οικονομικών δαπανών που η Ατλαντική Συμμαχία μας επιβάλλει σε βάρος της οικονομικής και της κοινωνικής μας ανάπτυξης και ευημερίας.
Στην ουσία το ΝΑΤΟ και ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα πειθήνιο όργανο στη διάθεση της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής , υπεύθυνο για τα χιλιάδες ανθρώπινα θύματα και τις αμέτρητες καταστροφές με στόχο αθώους λαούς στα Βαλκάνια, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ και στην Γάζα. Ένας μηχανισμός πολέμου που επιμένει να διατηρεί την οικουμένη σε ζώνες καλές και κακές και σε λαούς Α και Β κατηγορίας με όπλο την αναζωπύρωση του μίσους και της διχόνοιας.
Σήμερα με τη βαθειά οικονομική κρίση που βυθίζει με γρήγορους ρυθμούς σε χάος την υπερδύναμη και τους δορυφόρους της, καταντά γελοία και επικίνδυνη η διατήρηση αυτού του κολοσσιαίου μηχανισμού που απορροφά δισεκατομμύρια Ευρώ εν ονόματι ενός κοινωνικού και οικονομικού συστήματος που βρίσκεται σε πλήρη διάλυση. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν, αυτοί οι δήθεν «ανώτεροι» λαοί που αποτελούν το ΝΑΤΟ να εξακολουθούν να διατείνονται ότι εκπροσωπούν τον ελεύθερο και γι' αυτό «ανώτερο» κόσμο με το δικαίωμα να τιμωρούν τους «κατώτερους» λαούς για να τους επιβάλουν το σύστημά τους; Και ποιο σύστημα; Της άγριας εκμετάλλευσης και της θεοποίησης του Χρήματος που σήμερα τους καταδικάζει σε στρατιές ανέργων και αύριο πεινασμένων και εξαθλιωμένων εργαζομένων;
Δεν φταίνε όμως μόνο οι εξουσιαστές, οι ολιγάρχες και οι πολιτικοί και στρατηγοί που τους στηρίζουν αλλά φταίνε και οι λαοί που τους ανέχονται. Πού είναι τα συνδικάτα; Πού είναι τα φλογερά νιάτα; Πού είναι οι στρατιές των εργαζομένων που ειδικά γι' αυτούς έφτασε ήδη η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας; Και πώς η Ευρώπη των 300 εκατομμυρίων επιτρέπει σε μία χούφτα πολιτικούς και στρατηγούς να δαπανούν δισεκατομμύρια Ευρώ εν ονόματι δήθεν της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όταν η μεγάλη κρίση χτυπά τις ίδιες τις χώρες τους και η μοναδική ελευθερία που τους απομένει είναι η ελευθερία στην ανεργία, στην υπανάπτυξη και αύριο στην εξαθλίωση;
Δεν είναι λοιπόν μόνο ανήθικο να τολμάμε σήμερα να θεωρούμε το ΝΑΤΟ δύναμη ελευθερίας και δικαιοσύνης αλλά και καταστροφικό για την οικονομία της Ευρώπης. Σκεφθείτε μόνο πόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας θα εξασφάλιζε αυτός ο πακτωλός των χρημάτων που τώρα διατίθεται σε πολέμους, καταστροφές και σφαγές αμάχων.
Γι' αυτό έπαψε πια η εποχή των λόγων και είναι ιστορική ανάγκη να μπούμε στην εποχή των έργων.
Με σύνθημα τη διάλυση του ΝΑΤΟ, που εκτός όλων των άλλων σαν τυφλό όργανο των στρατηγών του Πενταγώνου και της αμερικανικής πολιτικής έχει αποστολή να μην αφήσει την Ευρώπη να ορθοποδήσει.
Μια Ευρώπη που θα ανήκει στους λαούς της και όχι στους στρατηγούς των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ.