ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ(ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ 1986 ΕΦΥΓΕ)

5 απο τα πολλά που μας ειπε ο Νικολο Μακιαβέλι

1. Οι σωστές κινήσεις

Τους ανθρώπους πρέπει ή να τους καλοπιάνεις ή να τους εξουδετερώνεις, γιατί εκδικούνται για τις ελαφριές μόνο βλάβες, ενώ για τις σοβαρές δεν μπορούν. Πρέπει να τους βλάπτεις με τέτοιο τρόπο που να μη φοβάσαι την εκδίκηση.

2. Κυβερνήσεις συμμαχιών

Αν εξετάσεις την πρώτη αιτία της καταστροφής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, θα δεις πως ήταν το ότι άρχισαν να χρησιμοποιούν ως μισθοφόρους τους Γότθους. Έτσι από αυτό άρχισαν να εξασθενούν οι δυνάμεις της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και όλη αυτή η ανδρεία που αφαιρούνταν από αυτούς δινόταν σ’ εκείνους.

3. Χρονοδιαγράμματα

Οι αδικίες πρέπει να γίνονται όλες μαζί, έτσι ώστε, κρατώντας λιγότερο, να ενοχλούν λιγότερο. Τα ευεργετήματα πρέπει να γίνονται σιγά-σιγά για να διαρκεί περισσότερο η γεύση τους.

4. Ρεαλιστική πολιτική

Υπάρχει μεγάλη απόσταση ανάμεσα στο πώς ζει κανείς και το πώς θα έπρεπε να ζει, ώστε εκείνος που αφήνει αυτό που γίνεται γι’ αυτό που θα ‘πρεπε να γίνεται προετοιμάζει μάλλον την καταστροφή του.

5. Το φαίνεσθαι και το είναι

Ο καθένας βλέπει εκείνο που φαίνεσαι, λίγοι καταλαβαίνουν εκείνο που είσαι.

Επανειλημμένα κρούσματα αυταρχισμού από την Αστυνομική Διεύθυνση Κυκλάδων στη Σύρο

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ (ΣΥΡΙΖΑ)
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς
1. Yπουργό Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης
2. Αναπληρωτή Υπουργό Δημόσιας Τάξης
Επανειλημμένα δημοσιεύματα και καταγγελίες το τελευταίο διάστημα αποκαλύπτουν σοβαρό πρόβλημα κρουσμάτων αυταρχισμού από την Αστυνομική Διεύθυνση Κυκλάδων στη Σύρο.
Σύμφωνα με δημοσίευμα («Ελευθεροτυπία» 21/2/2009), η ΑΔΚ ακολουθεί συστηματικά απαράδεκτες πρακτικές όπως κατάχρηση ελέγχων «εξακρίβωσης στοιχείων» κατά φοιτητών (συχνά με αναιτιολόγητη διανυκτέρευση), μη αναγραφή των «εξακριβώσεων» στο Βιβλίο Συμβάντων ώστε να εξασφαλίζεται η ατιμωρησία των υπευθύνων, άνοιγμα φακέλου με λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων δι’ ασήμαντον αφορμήν, ταπεινωτικό γδύσιμο επιβατών μετά την αποβίβασή τους στο λιμάνι με πρόσχημα τον έλεγχο διακίνησης ναρκωτικών κ.λπ. Το ζήτημα είναι ακόμη σοβαρότερο καθώς κατεξοχήν θύματα τέτοιων πρακτικών είναι τα μέλη της φοιτητικής κοινότητας της Σύρου, που αριθμεί περίπου 400 άτομα.
Σύμφωνα επίσης με ανακοίνωση-καταγγελία του Συντονιστικού Σωματείων και Συνδικαλιστών νομού Κυκλάδων, την ημέρα της παρέλασης για την 25η Μαρτίου είχαμε νέο κρούσμα αυταρχισμού, καθώς η Αστυνομία επιτέθηκε σε μέλη του συλλόγου φοιτητών Ερμούπολης που συγκεντρώθηκαν για να διαμαρτυρηθούν ειρηνικά και χωρίς να παρέμβουν στην παρέλαση για την παρουσία του κ. Προκόπη Παυλόπουλου, τον οποίο μέμφονταν για τις πολιτικές του ευθύνες στο φόνο του Αλέξη Γρηγορόπουλου καθώς και για τους θανάτους φυλακισμένων και μεταναστών. Η Αστυνομία ακινητοποίησε και χτύπησε φοιτητή που ύψωνε το πανό, ενώ συγχρόνως αστυνομικοί έσκισαν το πανό που κρατούσαν οι φοιτητές. Στη συνέχεια μάλιστα απαγόρευσε την πορεία των συγκεντρωμένων προς το κτήριο όπου στεγάζεται η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και επιχείρησε να συλλάβει φοιτητές. Την ίδια ώρα ο Υπουργός στη συνέντευξη τύπου που παραχώρησε, ερωτώμενος για το θέμα δεν φάνηκε καθόλου ενοχλημένος από τις διαμαρτυρίες.
Φοιτητές και κάτοικοι της Σύρου λένε ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του νησιού η Αστυνομία απαγορεύει πορεία και επιτίθεται σε συγκέντρωση φοιτητών. Οι πρακτικές αυτές της Αστυνομίας έχουν δημιουργήσει κλίμα έντασης στο νησί και αγανάκτησης στις τάξεις των φοιτητών.
Επίσης, δημοσιεύματα της τοπικής εφημερίδας «Κοινή Γνώμη» αποδεικνύουν ότι το πρόβλημα με την Αστυνομία υπάρχει και για την τοπική κοινωνία, αφού οι ενέργειες των αστυνομικών κατά τους θερινούς μήνες δημιουργούν πρόβλημα στην εικόνα του νησιού.
Επειδή λοιπόν η Αστυνομική Διεύθυνση Κυκλάδων κάνει συστηματικά χρήση ανεπίτρεπτων αυταρχικών μεθόδων και προσπαθεί να εμπεδώσει κλίμα φόβου στους φοιτητές -και όχι μόνο- του νησιού,
Ερωτώνται ο κ. κ. υπουργοί:
Σκοπεύουν να παρέμβουν ώστε να σταματήσουν αυτές οι αυταρχικές πρακτικές από την Αστυνομική Υποδιεύθυνση Κυκλάδων;
Σκοπεύουν να ερευνήσουν τις καταγγελίες για κατάχρηση εξουσίας και μεθόδων έρευνας σε βάρος φοιτητών και πολιτών και να επιβάλουν τις αντίστοιχες πειθαρχικές ποινές στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς;

Αθήνα 6 Απριλίου 2009

Την μέρα που έκλαψε η Μαντόνα

Είχα πάντα την άποψη ότι κάποιοι αριστεροί άνθρωποι έχουν μια ιδιαίτερη σύνδεση με το θρησκευτικό συναίσθημα αλλά παράλληλα μια έντονη αμφισβήτηση με τους φορείς που επίσημα εκφράζουν το συναίσθημα αυτό. Η προσήλωση στην ιδέα ενός δίκαιου κόσμου ταυτίζεται με την πρωτοχριστιανική ιδέα ενός κόσμου αγάπης. Η συμβουλή του ΄΄ Ο έχων δυο χιτώνας….’’ συμπορεύεται με το όραμα ενός κόσμου όπου όλοι θα μετέχουν ισότιμα στα αγαθά του πλανήτη.
Για να μην παρεξηγηθώ δεν θέλω σε καμία περίπτωση να καπελώσω καμία θρησκεία και να πω ότι ο Χριστός ήταν σοσιαλιστής ή κομμουνιστής ή αναρχικός….δεν με παίρνει εξάλλου να κάνω κάποιο τέτοιο σχόλιο. Με παίρνει όμως να πω ότι οι επίσημοι εκφραστές αυτού του θρησκευτικού συναισθήματος, -ενός συναισθήματος που στην ζωή του καθενός από εμάς μπορεί να εξελιχθεί, σε αριστεροσύνη, μητρότητα ή πατρότητα, πατριωτισμό ή ερευνητικό έργο- πολλές φορές ξεπερνούν τα όρια της τιμητικής λειτουργίας και μετατρέπουν την κατάνυξη σε θέαμα. Και για να γίνω πιο σαφής, επιτάφιος με video wall στην κεντρική πλατεία της Ερμουπόλης δεν αρμόζει. Δεν είναι συναυλία της Madonna. Είναι η μέρα που η Μαντόνα κλαίει το χαμό του παιδιού της. Είναι η μέρα που οι ψαλμωδίες αρκούν για να σε συγκινήσουν ενώ η ψηφιακή απεικόνιση παραπέμπει σε Eurovision….Δεν αρμόζουν ακόμα λόγοι που να αναφέρονται στους πολιτικούς που παρευρίσκονται, λόγοι ευχαριστίας σε δωρητές τρούλων, κωδωνοστασίων και λοιπών θρησκευτικών βοηθημάτων, λόγοι μακροσκελείς που να αποδεικνύουν ότι η γλιστρίδα είναι νηστίσιμη.
Δεν ανήκω σε κανένα παράξενο τάγμα, χαίρομαι που η ταυτότητά μου δεν αναφέρει το θρήσκευμα και συνεχίζω να πιστεύω στις προτάσεις του πολιτικού μου χώρου για χωρισμό εκκλησίας-κράτους. Αυτά όμως δεν με εμποδίζουν να θυμώνω όταν νιώθω ότι παραβιάζονται πανανθρώπινα συναισθήματα που εκφράζονται παγκοσμίως σε όλα τα τελετουργικά ανά τον κόσμο. Η αριστερή μου ταυτότητα δεν με εμποδίζει να θυμώνω όταν αλλοιώνονται οι μνήμες μας.
Είχα πολλά χρόνια να παραβρεθώ στην πλατεία Μεγάλη Παρασκευή. Συνήθως ήμουν σε ένα μικρό χωριό στην Πελοπόννησο όπου το πρωί στολίζαμε μόνοι μας τον επιτάφιο και το βράδυ κάναμε μια λιτή περιφορά …
Βαρελά Γεωργία

H Γεωργία Βαρελά ειναι γραμματέας Νομ.Επιτρπης Κυκλάδων και μελος ΚΠΕ του Συνασπισμου

ΦΡΙΚΗ

http://www.protothema.gr/content.php?id=29460

ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ

Το κύριο μήνυμα της θλιβερής επετείου της 21ης Απριλίου, είναι ότι ο αγώνας για τη δημοκρατία χρειάζεται να είναι διαρκής. Η θεσμική θωράκιση της απέναντι σε φαινόμενα εκφυλισμού, η απόκρουση κάθε προσπάθειας περιορισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων και η συνεχής διεύρυνσή της με θεσμούς συμμετοχής των πολιτών είναι στοιχειά άμεσα συνδεδεμένα με τον αγώνα αυτό.Για μας η έννοια του σοσιαλισμού είναι άρρηκτα δεμένη με αυτήν την δημοκρατίας γι' αυτό και ο αγώνας για τον σοσιαλισμό και τη δημοκρατία είναι κοινός.Ιδιαίτερα οι νέες και οι νέοι νοηματοδοτούν με τους σημερινούς τους αγώνες τις διαχρονικές αξίες της αντίστασης και της αγωνιστικής συμμετοχής, απέναντι στα συντηρητικά στερεότυπα, τη μιντιοκρατία, τους πολέμους και τα προτάγματα της αγοράς.Ιδιαίτερα η φετινή επέτειος μας βρίσκει αντιμέτωπους με μια βαθιά οικονομική κρίση αποτέλεσμα του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ανάπτυξης. Ο αγώνας του τότε μας δίνει δύναμη για να αγωνιστούμε ώστε να μην πληρώσουν τις επιπτώσεις της κρίσης οι οικονομικά αδύνατοι.Τιμούμε, τα μέλη και στελέχη της Αριστεράς που πρωταγωνίστησαν στον επτάχρονο αντιδικτατορικό αγώνα καθώς και όλους τους αγωνιστές της δημοκρατίας, ιδιαίτερα εκείνους που θυσιάστηκαν και μάτωσαν υπερασπιζόμενοι την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τη δημοκρατία και την ελευθερία απέναντι στην αμερικανοκίνητη χούντα, τις συνέπειες της οποίας πληρώνει ακόμη η Κύπρος".

(Κ.Π.Ε ΣΥΝ .-ΠΗΓΗ ΕΡΤ)

O BΑΣΙΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΓΥΜΝΟΣ....

Μια φορά και ένα καιρό σε ένα μακρινό βασίλειο  αν θυμάμαι καλά  Δεκαβαλιστάν το έλεγαν ,ζήτησαν ακρόαση από τον βασιλιά  7-8 συμβασιούχοι (ωρομίσθιοι)σε διάφορες άσημες θέσεις του Βασιλείου (καθαρίστριες κλπ βοηθητικό προσωπικό).

Τους δέχτηκε σε ακρόαση Μεγάλη Τετάρτη παρουσία και του Νέου Υπουργού του Δικαιοσύνης.

Οι υπήκοοι του είπαν για πολλοστή φορά τα προβλήματά τους (είναι  απλήρωτοι 7 μήνες) και ω! του θαύματος ο Βασιλιάς γονάτισε και τους ζήτησε συγνώμη γιατί από λάθος υπουργών του δεν μπόρεσε να γίνει εκταμίευση του ποσού και ούτε πρόκειται να γίνει γιατί καθυστέρησαν να πάνε τα δικαιολογητικά εκεί που έπρεπε.  Μάλιστα τους συμβούλευσε πατρικά να περιμένουν 2-3 χρόνια(νηστικοί) και αν είναι αρνητική η απάντηση από το εξωτερικό(εκεί θα αποφάσιζαν) να κάνουν αγωγή στο Βασίλειο του και υποσχέθηκε ότι πρώτος αυτός θα τους βοηθήσει να κερδίσουν και να πάρουν τα χρήματα τους.

Σε ερώτηση των υπηκόων γιατί δεν τους πληρώνει από το θησαυροφυλάκιο του τους απάντησε ότι δεν μπορεί να παρανομήσει. Πληροφορίες λένε ότι ένα παρδαλό κατσίκι που έτυχε να είναι παρόν μόλις το άκουσε αυτό  έσκασε στα γέλια ,συνελήφθη πάραυτα λόγω ασέβειας προς τον Μεγαλειότατο  και εκτελέστηκε τη Κυριακή του Πάσχα.
Και έζησε αυτός καλά και οι υπόλοιποι χειρότερα.

(Αναζητείται δημοσιογράφος να το ψάξει και να μας πει περισσότερα)

Η ΑΕΝΑΗ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ

Αν, όπως αναφέρει ο βαρώνος Χόλμπαχ, «οι παπάδες της ενορίας, οι ιεροκήρυκες, οι ραββίνοι, οι ιμάμηδες κ.λπ. απολαμβάνουν το αλάθητο κάθε φορά που υπάρχει ο κίνδυνος να διαψευστούν», τότε δεν θα πρέπει να ξεχνάει κανείς το γεγονός ότι τα καταφέρνουν άριστα να παρουσιάζονται ως δήθεν μειλίχιοι, κολακευτικοί και συμφιλιωτικοί σε καιρούς κατά τους οποίους τους έχει αφαιρεθεί η άνεση να καταπιέζουν.

Παραδώστε όμως το κράτος στο Ισλάμ και θα πάρετε αμέσως τους Ταλιμπάν και την Σαρία. Ανεχθείτε τον χριστιανικό ολοκληρωτισμό, και η Ιερά Εξέταση θα ξαναγεννηθεί, μαζί με την ποινικοποίηση της βλασφημίας και την προπαγάνδα του «ναταλισμού», που είναι ο προμηθευτής των σφαγών. Ανεχθείτε τους ραββίνους, και δεν θα πρέπει να νοιώσετε έκπληκτοι όταν το παλαιό ανάθεμα της Εβραϊκής Θρησκείας εναντίον όλων των μη Ιουδαίων (των «goyim») αναδυθεί εκ νέου: «να σαπίσουν τα κόκαλά τους!»

Είναι καιρός να το φωνάξουμε ξανά και μάλιστα με μεγάλη ένταση: τίποτα δεν εμποδίζει κάποιον να εξασκεί μια Θρησκεία, να ασπάζεται μια πεποίθηση, να υπερασπίζεται μια ιδεολογία, αλλά κανείς δεν δικαιούται να τις επιβάλλει στους άλλους ή – κάτι που είναι ακόμα πιο απαράδεκτo – να κάνει κατήχηση στα μικρά παιδιά. Όλες οι πεποιθήσεις μπορούν να εκφράζονται ελεύθερα, ακόμα και οι πιο παρεκκλίνουσες, οι πιο ανόητες, οι πιο αποκρουστικές, οι πιο επαίσχυντες, υπό τη σαφή προϋπόθεση ότι, διατηρώντας το χαρακτήρα προσωπικών απόψεων, δεν μπορούν να υποχρεώσουν κανένα να τις δεχτεί ενάντια στην θέλησή του...

Κάθε ελευθερία αυτοαναιρείται από τη στιγμή που δεν απορρέει από μια θέληση για πλήρη ζωή. Το θρησκευτικό πνεύμα αναβιώνει εκεί όπου διαωνίζεται η θυσία, η παραίτηση, η ενοχή, το μίσος για τον εαυτό, ο φόβος της ευχαρίστησης, της αμαρτίας, της εκπλήρωσης, η αλλοίωση της φύσης και η αδυναμία να γίνουμε πραγματικά ανθρώπινοι.

Εκείνοι που επιχείρησαν να καταστρέψουν τις εξουσιαστικές Θρησκείες μέσω της καταστολής τους, δεν πετύχαιναν πάντοτε, παρά μόνο την αναβίωσή τους, για τον απλό λόγο ότι το πνεύμα της καταπίεσης είναι κατ’ εξοχήν εκείνο που αναγεννάται από τις στάχτες του. Οι εξουσιαστικές Θρησκείες τρέφονται από τα πτώματα και έχει γι’ αυτές ελάχιστη σημασία το γεγονός ότι οι ζωντανοί και οι νεκροί, ανάκατοι στους μαζικούς τάφους τους, είναι αδιαφοροποίητα είτε μάρτυρες της πίστης τους, είτε θύματα της μισαλλοδοξίας τους. Ο θρησκευτικός ιός θα επανεμφανίζεται όσο υπάρχουν άνθρωποι που στενάζουν και επιδεικνύουν – λες και είναι κάποιος τίτλος ευγενείας – την φτώχεια τους, την νοσηρή τους κατάσταση, την εξάρτησή τους, ή μάλλον μια εξέγερση την οποία αφιερώνουν στην αποτυχία.

Πηγή: Raoul Vaneigem: «Σχέδια Πτήσης Για την Απελευθέρωση της Γης» (2005). Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο "ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ".

ME KYΒΕΡΝΟΥΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ....

 

Με κυβερνούν σημαίνει με επιτηρούν, με εποπτεύουν, με χαφιεδίζουν,

με νομοθετούν, με ρυθμίζουν, με περιχαρακώνουν, με διαπαιδαγωγούν,

μου κάνουν κήρυγμα, με ελέγχουν, με διοικούν άνθρωποι που δεν έχουν

ούτε το δικαίωμα, ούτε την γνώση, ούτε την αρετή για αυτό.

Με κυβερνούν σημαίνει ότι σε κάθε επιχείρηση, σε κάθε κίνηση,

με σημειώνουν, με καταγράφουν, με απογράφουν, με καταπονούν,

με σταμπάρουν, με αποτιμούν, με μετρούν, με υπολογίζουν, με πατεντάρουν,

με εγκρίνουν, με εξουσιοδοτούν, με επιπλήττουν, με συλλαμβάνουν.

Σημαίνει ότι υπό το πρόσχημα του γενικού συμφέροντος, με φορολογούν,

με εξαγοράζουν, με κρατούν όμηρο, με εκμεταλλεύονται, με μονοπωλούν,

με εκβιάζουν, με συνθλίβουν, με εξαπατούν, με κλέβουν και ύστερα,

με την παραμικρή αντίσταση, με την παραμικρή διαμαρτυρία,

με καταδιώκουν , με προπηλακίζουν, με ταλανίζουν, με κυνηγούν,

με τρομοκρατούν, με αφοπλίζουν, με φυλακίζουν, με πυροβολούν,

με δικάζουν, με καταδικάζουν, με απελάνουν, με ξυλοκοπούν, με πουλούν,

με εξευτελίζουν, με γελοιοποιούν, με προσβάλουν, με ατιμάζουν.

Αυτή είναι η κυβέρνηση, αυτή είναι η δικαιοσύνη της, αυτή είναι η

ηθική της.

(Πιέρ Ζοζέφ Προυντόν)

 

Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ

...ήταν αυτή, που σε χρόνια απίθανα, όταν ο Χατζιδάκις ήταν ένας "εκπρόσωπος της αστικής τάξης" τον έφερνε στις γιορτές της και εκείνος, ευφρόσυνος κάθονταν στο πιάνο του, έπαιζε τις αρμονίες του, μιλούσε με τον κόσμο και εξηγούσε αβίαστα τον εαυτό του σε έναν κόσμο που σεβόταν τον Πολιτισμό. 
Ήταν αυτή, που στις γιορτές της καλούσε τον Ιάνη Ξενάκη και εκείνος έπαιρνε το αεροπλάνο από το Παρίσι που τόσο τον είχε προστατεύσει και ερχόταν στην πατρίδα που κάποτε τον είχε καταδικάσει σε θάνατο. Τον θυμάμαι να κάθεται σε ένα σκαμπό ανάμεσα σε ένα περίπλοκο πλέγμα μαγνητοφώνων και ηχείων τοποθετημένων κυκλικά και να ερμηνεύει τη μουσική του τη δύσκολη, την μαθηματική, την στοχαστική, την συμπαντική. Και γύρω του, το θυμάμαι σαν τώρα και θα το γράψω κι ας φανώ ίσως γραφικός, κόσμος πολύς, πρόσωπα νεαρά, πρόσωπα ηλικιωμένα, διανοούμενα, εργατικά, φοιτητικά και όλα είχαν φως. 
Μόνο που αυτό το φως δεν πήγαζε από κανέναν προβολέα, αλλά από μέσα τους. 
Και θυμάμαι μια ομάδα από παιδιά μικρά, κάπου στα δέκα, έντεκα χρόνια τους, που αποσπάστηκε από τον υπόλοιπο κόσμο και θέλησε να πάει κοντά στον αείμνηστο και μεγάλο Έλληνα συνθέτη. Κάποιοι είπαν "σσσσς...καθίστε ήσυχα". Ο Ξενάκης, με ένα αφοπλιστικό χαμόγελο τα κάλεσε να κάτσουν περιμετρικά στα μεγάφωνα για να ακούνε ακόμα πιο καλά και συνέχισε τη διήγησή του για το πώς δημιουργεί τη μουσική του, αυτή τη μουσική που μοιάζει γεννημένη από το διάστημα κα τους νόμους που ορίζουν το σύμπαν. Και ο κόσμος γύρω, άκουγε σχεδόν μαγεμένα χωρίς να αναπνέει. 
Κάπου εκεί, μπορούσες να δεις τη φιγούρα του Μανώλη Αναγνωστάκη να τριγυρνάει. Να διακρίνεις τη φωνή του Τάσου Λειβαδίτη να γελάει κρατώντας τον Λεωνίδα Κύρκο από το μπράτσο. Να πέσεις πάνω στον Μίλτο Σαχτούρη που συζητούσε με κάποιους νεαρούς ανθρώπους που τον κοιτούσαν με σχεδόν δέος - θα έλεγε κανείς. 
Η Αριστερά που αγάπησα, ήταν αυτή. Μια Αριστερά που κόντρα στην ειρωνεία των ισοπεδωτικών σταλινικών από τη μια και τη δεξιά πρωτόγονη βαρβαρότητα από την άλλη, επέμενε στους πιο πολύτιμους χυμούς της κοινωνίας ώστε να τους αναδείξει αλλά και να τους κάνει μέτοχους της δικής της ιστορικής προσπάθειας. Πολιτισμός! 
Και αυτά που λέω πάνε 30 τόσα χρόνια πίσω, βρίσκονται κάπου στα μέσα και τα τέλη της δεκαετίας του 70. Μικρός ήμουν, πολύ μικρός, αλλά τα θυμάμαι όλα "λες και ήταν χθες" μα και ταυτόχρονα όταν τα αναλογίζομαι νιώθω να με πλακώνουν αιώνες. 
Και βέβαια, αυτή η αριστερά ήταν το τότε ΚΚΕ Εσωτερικού. Οι "ρεφορμιστές", οι "ευρωλιγούρηδες", οι "αναθεωρητές", οι "ταξικοί προδότες" για να θυμηθώ μόνο λίγα από τα κοσμητικά επίθετα που απέδιδαν κάποιοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι. 
Οι ίδιοι ακριβώς που πριν από λίγο καιρό, στον Δεκέμβρη του 2008, προτίμησαν να ενορχηστρωθούν συνειδητά με την κολλημένη στον τοίχο Νέα Δημοκρατία και τον ΛΑ.Ο.Σ του κ. Καρατζαφέρη και να δείξουν, ακριβώς όπως οι κουκουλοφόροι προδότες της Κατοχής, τον "ένοχο" για τα "μπάχαλα" και να δυναμιτίσουν την ανοδική του πορεία.. Ενώ, βέβαια, γνώριζαν πάρα πολύ καλά τις πάγιες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του Συνασπισμού κατά της οποιασδήποτε βίας αλλά και την αγωνία του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου να ερμηνεύσει, να καταλάβει, να αφουγκραστεί. 
Ο Συνασπισμός εχει γυρίσει χρόνια την πλάτη του σε σταλινικές μεθοδεύσεις διαγραφών, προγραφών, μαύρης λίστας μελών και πρακτικές "δημοκρατικού συγκεντρωτισμού" αγωνιά ή μάλλον ασφυκτιά να ισορροπήσει μεταξύ των θεμελιωδών αρχών που συνιστούν ένα Αριστερό Κίνημα και των καταιγιστικών αλλαγών που συνέβησαν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν στον κόσμο μας. 
Και βέβαια, αυτά τα χαρακτηριστικά του, παράγουν και μια σειρά από επικοινωνιακές δυσκολίες και αντιφάσεις. Δεν είναι από τη μία ένα αστικό κόμμα που λειτουργεί σχεδόν σαν προϊόν προς πώληση ούτε από την άλλη ένα μονολιθικό συμπαγές κόμμα. Για πολλά χρόνια έμοιαζε περισσότερο με μια λέσχη διανοητών όπου ο κάθε ένας προσέθετε το δικό του συχνά αξιόλογο λιθαράκι, αλλά όλα μαζί τα λιθαράκια αδυνατούσαν να χτίσουν ένα οικοδόμημα. 
Κατηγορήθηκε αμέτρητες φορές πως είναι ένα κόμμα στείρας διαμαρτυρίας. Οι ίδιοι ακριβώς, τον κατηγορούν πως φλερτάρει με την εξουσία και αποζητά συμμετοχή στη διακυβέρνηση της χώρας. Ας αποφασίσουν τελικά όμως, γιατί αυτά τα δύο δεν ταιριάζουν. Αλήθεια! Ποιος δεν θέλει μια Αριστερά που να επιδρά αποτελεσματικά στο ύφος και το ήθος της Εξουσίας; Κάποιοι που ίσως χάσουν το ρόλο τους; 
Θυμίζω: Όταν κανένας δεν μιλούσε για περιβάλλον και οικολογία, ο Συνασπισμός χτυπούσε τα καμπανάκια και δημιουργούσε τις πρώτες ομάδες επιστημόνων για το περιβάλλον. Κανείς δεν άκουγε. 
Θυμίζω: Όταν άρχισαν τα πρώτα κύματα μεταναστών να καταφτάνουν στην Ελλάδα, ο Συνασπισμός ήταν που επέμενε στη διαμόρφωση ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού πλαισίου για τους μετανάστες. Κανείς δεν άκουγε. 
Θυμίζω: Όταν οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για τον αγροτικό τομέα ερχόντουσαν για να εναρμονιστεί το Ελληνικό Αγροτικό Προϊόν και οι κυβερνήσεις το σπαταλούσαν χωρίς στοχευμένη στρατηγική ο Συνασπισμός πάλι χτυπούσε το καμπανάκι και γίνονταν ο προφήτης των κακών μαντάτων. 
Επειδή άραγε ο Συνασπισμός είναι το "τέλειο κόμμα"; Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο και επιπλέον πολλές φορές ο Συνασπισμός βάζει τρικλοποδιές στον εαυτό του. 
Όμως, ο Συνασπισμός είναι η μόνη πολιτική δύναμη, που με τις όποιες αδυναμίες και λάθη, παλεύει με ειλικρινή αγωνία να ανταποκριθεί στην εποχή του μια εποχή που αφήνει πίσω τη Βιομηχανική Επανάσταση και τους όρους της. 
  Ο τόπος, έχει κρίσιμη ανάγκη από μια Αριστερά του 21ου αιώνα και την έχει ανάγκη τώρα. 
Ελπίζω, στην Αριστερά που αγάπησα.

(δημοσιευτηκε στην εφημεριδα της Κυπρου ΠΟΛΙΤΗΣ στις 14-2-2009)

ΑΥΤΟ ΘΑ ΤΟ ΠΟΥΝ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ T.V?

http://indy.gr/analysis/to-eyrokoinoboylio-psifizei-gia-tin-prostasia-apo-aktinobolies-kai-keraies-kinits-tilefonias

"ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΟΣ"

Μια συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη «Ε» στις 9 Απριλίου 1988, με το πρόσθετο ενδιαφέρον ότι ο Βρεττάκος παρέμεινε ώς το τέλος (μολονότι το 1989 έγινε ακαδημαϊκός) ένας δρων διανοούμενος της Αριστεράς. Μερικά καίρια σημεία από αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα, συνέντευξη:
"Πάσχα στην Αθήνα
Τι μπορεί, κύριε Βρεττάκο, να σημαίνει η γιορτή του Πάσχα, σε μια εποχή σαν τη δική μας και σε μια εχθρική πόλη σαν την Αθήνα, όπου έχει μετακομίσει ο μισός πληθυσμός της χώρας, μακριά από τα ήθη και τα έθιμά μας;
«Είναι φανερό πως πρόκειται για δύο ασυμβίβαστα πράγματα. Πάσχα σημαίνει πολύ φως, πολλή ζωή, πολύς Θεός. Αθήνα σημαίνει ένας απέραντος τσιμεντοβραχίονας, που περικλείει και απομονώνει τον άνθρωπο από το φυσικό χώρο όπου κάθε χρόνο συντελείται το Πάσχα, η Ζωή, η Ανάσταση, δηλαδή μέσα ή και έξω ακόμη από τα τυπικά δρώμενα του χριστιανισμού. Γεγονός είναι πάντως ότι χάνουμε συνεχώς έδαφος σ' αυτόν τον τόπο, ότι η ψυχή μας φτωχαίνει συνεχώς (...)».
Θα μπορούσατε να πείτε τι μπορεί να προσφέρει στο σημερινό άνθρωπο, και ειδικότερα σ' έναν νέο, η θρησκευτική πίστη, που στο πλαίσιό της διαμορφώθηκαν και τα πασχαλινά έθιμα;
«Πίστη σε κάτι, σημαίνει πίστη στην ίδια τη ζωή. Το χειρότερο που μπορεί να πάθει ένας άνθρωπος είναι να μην μπορεί να πιστέψει σε κάτι. Το σχετικό τρόμο του Καζαντζάκη τον δοκιμάζουν όλοι οι άνθρωποι, γιατί όλοι γεννιόμαστε με έμφυτες υπαρξιακές και μεταφυσικές ανησυχίες. Δεν υπάρχουν άνθρωποι, νομίζω, που να θεωρούν επαρκείς τις απαντήσεις που μας έχουν δοθεί πάνω στο οντολογικό πρόβλημα. Οι νέοι θέλουν να καλύψουν το κενό της μοναξιάς που υπάρχει γύρω από τον εαυτό τους. Καταφεύγοντας κανείς στον Θεό, με όποιον τρόπο και να τον πιστεύει, νιώθει ότι δεν είναι μόνος. Και νομίζω πως αυτό αποτελεί μια ατομική κατάσταση. Από κάπου πιάνεται ή νομίζει ότι πιάνεται κανείς (...)».
Δεν είναι αντιφατικό, πάντως, να είναι κανείς να είναι κανείς ταυτόχρονα κομμουνιστής και θρησκευόμενος;
«Οταν ένας θρησκευόμενος είναι και κομμουνιστής, αυτό σημαίνει πως είναι ένας έμπρακτα θρησκευόμενος. Στην ουσία είναι και οι δύο θρησκευόμενοι, μια που ο άνθρωπος αποτελεί το υψηλότερο ορατό αντικείμενο λατρείας σ' αυτή τη Γη. Εχω ειπεί μια φράση για όσους πιστεύουν ή χρησιμοποιούν την έννοια του Θεού για να υποδηλώσουν την τελειότητα: "Ο πλησιέστερος δρόμος προς τον Θεό περνάει μέσα από τον άλλο άνθρωπο". Ολα τα άλλα είναι επιλογές της προσωπικής μας ελευθερίας».
Αν δεν είμαι αδιάκριτος, εκκλησιάζεστε;
«Κάθε Μεγάλη Παρασκευή συμμετέχω στο θείο δράμα, που το βλέπω σαν το καθολικό δράμα της ίδιας της ανθρωπότητας. Ο Ιησούς αντιπροσωπεύει όλους όσοι πόνεσαν, τους μάρτυρες, τους αδικημένους, τους πεφορτισμένους. Είναι μια μορφή με αίγλη που ξεπερνάει την κοινή ανθρώπινη μορφή. Είναι ο πόνος που τη μεγαλώνει και ο λόγος του, ο οποίος δεν ξεπεράστηκε σαν κουβέντα καθαρά ανθρώπινη: "Αγάπα τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου" (...)».
Ανοίξαμε, κύριε Βρεττάκο, αυτή τη συνέντευξη με την ευκαιρία των εορτών του Πάσχα. Θα ήθελα να ρωτήσω: Πώς εννοείτε εσείς το «Καλή Ανάσταση» και το «Χριστός Ανέστη»;
«Πιστεύω πως ο ελληνικός λαός στο βάθος του κρύβει ευσπλαχνία και μεγαλοψυχία. Νιώθει το δράμα του Θεανθρώπου όπως και το δράμα του πλαϊνού του. Αυτό το "Καλή Ανάσταση" είναι για όλους όσοι δοκιμάζονται σ' αυτόν τον κόσμο. Προσωπικά νιώθω αυτές τις μέρες τον άνθρωπο και τη φύση σε μια συνανάσταση. Το Πάσχα στην Ελλάδα δεν είναι μια στενή χριστιανική, θρησκευτική γιορτή. Μέσα στο πνεύμα του πλεονάζουν τα προχριστιανικά στοιχεία. Αυτή του την προέκταση την έχει αποδώσει θαυμάσια ο λαός μας με τον όρο "Λαμπρή". Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες και λαμπρότερες λέξεις μας. Δύσκολα άλλη λέξη θα μπορούσε να περικλείσει μέσα της την αρχαία ελληνική μυθολογία του φωτός, το ανανεούμενο θαύμα της ζωής, μέσα στο οποίο εντάσσεται και η Ανάσταση του Ιησού».
Δεν προσδιορίσατε όμως την έννοια της λέξης Θεός. Τι σημαίνει για σας αυτή η λέξη;
«Η λέξη Θεός περιέχει ό,τι δεν χωράει καμία άλλη λέξη».

(δημοσιευθηκε στο http://goldmine.capitalblogs.gr/ )

ΠΕΡΙ ΘΟΛΟΥ ΤΟΠΙΟ

O ΘΟΛΟΣ ΣΤΟ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΡΙΟ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ ΚΑΤΑΝΤΗΣΕ ΘΟΛΟ ΤΟΠΙΟ ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΚΙΝΕΣ -ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ- ΠΑΡΑΛΗΦΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΡΙΝ ΚΑΝ ΓΙΝΕΙ.....ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΔΕΝ ΑΓΙΑΖΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΙΣΟΥΗΤΗΣ ΚΑΙ ΘΕΣ ΝΑ ΤΟ ΝΟΜΙΖΕΙΣ..

ΘΟΔΩΡΗΣ ΤΕΝΕΖΟΣ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ MEDIAΑΓΝΟΗΣΗΣ

ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Με εκπληξη διαβασα και στον τοπικο τυπο αλλα και σε email που έλαβα ,ανακοίνωση-εκκληση για συμμετοχη σε bazaar στο 1ο δημοτικο σχολειο προς ενισχυση ενος μαθητου που καποιος θεωρησε σωστο να αναγράψει και το ονοματεπωνυμό του και την πάθηση του κλπ.Και αυτος ο κάποιος δυστυχως υπογράφει σαν συλλογος γονέων και κηδεμόνων(sylgoneon1dim@gmail.com). Αφελώς η ανακοίνωση προχώρησε και εσταλη με email αλλα δημοσιεύθηκε και στην ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ αλλα και στο blog ανθρωποθυρίδα (ήδη εχει αποσυρθει απο το Blog αυτό).
Ειναι απαραιτητο να ειμαστε ολοι μας πιο προσεκτικοί.
Σιγουρα οτι έγινε, εγινε με καλη προθεση αλλά ηταν απαράδεκτο η δημοσίευση των στοιχείων του παιδιού.

ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΣΑΚΟΥΛΑ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΣΤΟ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΚΥΚΛΑΔΩΝ
ΘΕΜΑ: ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΣΑΚΟΥΛΑΣ
ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ: ΗΛΙΑΣ ΑΘΥΜΑΡΙΤΗΣ, Νομαρχιακός Σύμβουλος, Μύκονος.
Πλαστική σακούλα, υπάρχει λύση να την εξαφανίσουμε !
Η ιστορία της πλαστικής σακούλας ξεκινά το 1977.
Ήταν η χρονιά που οι πλαστικές σακούλες που έχουν σαν πρώτη ύλη τους το πετρέλαιο εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στις αγορές και υπεραγορές τροφίμων και στη συνέχεια σε όλα τα εμπορικά καταστήματα .
Σήμερα οι πλαστικές σακούλες ενέχονται σε σημαντικό βαθμό στην καταστροφή του περιβάλλοντος καθώς εκτιμάται ότι για να αποσυντεθούν απαιτούνται από 400 έως 1000 χρόνια .Αυτό σημαίνει ότι καμία πλαστική σακούλα μέχρι σήμερα δεν έχει αποσυντεθεί .Το τεράστιο μέγεθος του προβλήματος γίνεται περισσότερο αντιληπτό εάν αναλογισθούμε τα εξής:
Περιβαλλοντικά στοιχεία – σοκ για τις πλαστικές σακούλες
Κάθε ενήλικας χρησιμοποιεί κατά μέσο όρο 300 σακούλες το χρόνο, δηλαδή περίπου μια σακούλα κάθε μέρα
88.5 δισεκατομμύρια πλαστικές σακούλες καταναλώνονται στις Η.Π.Α. ετησίως
Για να κατασκευαστούν οι πλαστικές σακούλες που χρησιμοποιούν κάθε χρόνο οι Αμερικάνοι απαιτούνται 12 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου.
Υπολογίζεται ότι πάνω από 1,2 τρις πλαστικές σακούλες καταναλώνονται ετησίως στον κόσμο [κατά μέσο όρο 300 σακούλες ανά ενήλικα].
Το ένα τρίτο από αυτές [ 50 δις τόνοι ] καταλήγει στη θάλασσα, ρουφούν ρύπους, τους οποίους απελευθερώνουν –μαζί με τα δικά τους χημικά - στα στομάχια των ψαριών που τρώμε .
100 δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικού ρυπαίνουν τις θάλασσες και αποτελούν το 90% της θαλάσσιας ρύπανσης.
Ένα εκατομμύριο θαλασσοπούλια πεθαίνουν κάθε χρόνο από το πλαστικό.
Το 98% των θαλασσοπουλιών της Ευρώπης έχει 35 κομμάτια πλαστικού στο στομάχι του .
Την ίδια στιγμή, υπολογίζεται ότι περίπου 2.000 πλαστικές σακούλες και μπουκάλια ανευρίσκονται ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στη Μεσόγειο, ενώ χιλιάδες θαλασσοπούλια μπλέκονται με πλαστικές σακούλες και πνίγονται από αυτές.
Περίπου 267 θαλάσσια είδη, φάλαινες, δελφίνια, φώκιες και χελώνες, πεθαίνουν κάθε χρόνο γιατί καταπίνουν πλαστικές σακούλες.[WWF Report 2005].
Μελέτη του 1975 έδειξε ότι τα μεγάλα ποντοπόρα πλοία πετάνε κάθε χρόνο στη θάλασσα περίπου 8 εκατομμύρια τόνους πλαστικών σακουλών.[ US National Academy of Sciences] .
Άλλα 5 εκατομμύρια τόνοι καταλήγουν στη θάλασσα παρασυρμένα από τον αέρα. Οι πλαστικές σακούλες αποτελούν το 15% όλων των «σκουπιδιών» που εκβράζονται κάθε χρόνο στις παραλίες. [ US National Marine Debris Monitoring Programme]. Λιγότερο από το 1% από τις πλαστικές σακούλες πηγαίνει για ανακύκλωση. Κοστίζει περισσότερο να ανακυκλώσεις μια πλαστική σακούλα, παρά να παράξεις καινούργια. [ Εφημερίδα Christian Science Monitor ] .
Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις της Οικολογικής Εταιρίας ανακύκλωσης, καθημερινά καταναλώνονται στην Ελλάδα , σε τεμάχια, περίπου 11 εκατομμύρια πλαστικές σακούλες. Οι περισσότερες από αυτές καίγονται στις χωματερές μας και εκλύουν διοξίνες, που αναπνέουμε, άλλες δηλητηριάζουν τις τροφές και το νερό που πίνουμε.
Ο χρόνος δεν μπορεί να πάει πίσω και η πλαστική σακούλα να ξαναγίνει το πολύτιμο αγαθό για πολλαπλή χρήση που ήταν κάποτε. Ακόμη και οι γιαγιάδες στα απομονωμένα χωριά μας έπαψαν να την πλένουν και να την επαναχρησιμοποιούν. Την πετούν. Έχουν πεισθεί ότι πολιτισμός είναι να πετάς .Το «τρένο» πια δεν γυρίζει πίσω. Έτσι, η μόνη λύση είναι η πλαστική σακούλα να εξαφανιστεί.
Διεθνή παραδείγματα
Λονδίνο
Έχει ήδη ανακοινωθεί η χρέωση της πλαστικής σακούλας από την 1η Ιανουαρίου 2009 ενώ παράλληλα εξετάζεται, από 33 δήμους της Αγγλικής πρωτεύουσας, η πλήρης απαγόρευση της.
Παρίσι
Ολοκληρωτική απαγόρευση πλαστικών σακουλών ισχύει από την αρχή του χρόνου φέτος στο Παρίσι και θα ισχύσει σταδιακά σε όλη τη χώρα έως και το 2010.
Δανία
Φορολογεί τη χρήση της πλαστικής σακούλας. Το κράτος θέλει να προωθήσει τις σακούλες πολλαπλών χρήσεων. Ο φόρος αποδίδεται στο κράτος από τους εμπόρους και όχι από τους καταναλωτές.
Βέλγιο
Η πλαστική σακούλα δεν διανέμεται δωρεάν, αλλά πωλείται από τα εμπορικά καταστήματα.
Γερμανία
Χρεώνει τη χρήση πλαστικής σακούλας στο σούπερ- μάρκετ .
Ιρλανδία
Στην Ιρλανδία καταναλώνονταν 1,2 δις πλαστικές σακούλες κάθε χρόνο πριν εφαρμοστεί ο φόρος με την ονομασία Plas Tax .Ο φόρος των 15 περίπου ευρώ για κάθε σακούλα επιβάλλεται από τον Μάρτιο του 2002 και η κατανάλωση έχει μειωθεί κατά 90% .
Σκωτία
Η πλαστική σακούλα φορολογείται 10 πέννες.
Ελβετία
Τα σούπερ-μάρκετ χρεώνουν 12-15 ευρώ τη χάρτινη σακούλα., ενώ δεν διατίθεται πλαστική.
ΗΠΑ
Χρησιμοποιούνται χάρτινες και πλαστικές σακούλες .
Σαν Φρανσίσκο
Πρόσφατα αποφάσισε την πλήρη αντικατάσταση της από χάρτινες και βιοδιασπώμενες σακούλες.
Ζανζιβάρη { νησί της Τανζανίας }
Στον τροπικό τουριστικό παράδεισο, έχουν απαγορευθεί πλήρως οι πλαστικές σακούλες, γιατί λειτουργούν ως μικροκαταφύγια για κουνούπια, φράζουν αποχετεύσεις, πνίγουν ζώα …Όποιος συλληφθεί να παράγει, να εισάγει, να χρησιμοποιεί ή να πουλάει πλαστική σακούλα αντιμετωπίζει πρόστιμο έως 2.000 ευρώ και φυλάκιση έως 12 μηνών.
Μπαγκλαντές
Ομοίως .
Ινδία
Απαγορεύεται η χρήση της λεπτής πλαστικής σακούλας στη Βομβάη και στο Δελχί.
Ταιβάν
Έχει απαγορευτεί η διακίνηση της πλαστικής σακούλας μιας χρήσης.
Ουγκάντα
Στην Ουγκάντα τα χρήματα που εξοικονομούνται από αυτήν την κατάργηση της πλαστικής σακούλας, μπαίνουν σε ένα ταμείο για την ενίσχυση της εκπαίδευσης των απόρων παιδιών.
Κίνα
Η Κίνα ενεργοποίησε απαγορεύσεις κατά των δωρεάν πλαστικών σακουλών από 9 Ιανουαρίου του 2008.Οι καταναλωτές ενθαρρύνονται να έχουν μαζί τους υφασμάτινες τσάντες ή καλάθια. Διεθνείς περιβαλλοντικοί οργανισμοί, όπως η Greenpeace και το Worldwatch , επαίνεσαν την πρωτοβουλία αυτή της Κίνας, η οποία σημειωτέον ότι καταναλώνει περίπου 3 δις πλαστικές σακούλες την ημέρα.
Σύμφωνα με αξιωματούχους της Κινεζικής κυβέρνησης, η κίνηση αυτή εξοικονομεί τεράστια ποσά, εκτός από το μεγάλο περιβαλλοντικό όφελος όπως συνέβη και με άλλες χώρες [Νότια Αφρική, Ουγκάντα ,Μπαγκλαντές] ,τα οποία κατάργησαν τις πλαστικές σακούλες κατά τα περασμένα χρόνια. Πίσω από αυτά τα μέτρα βρίσκεται ο αναπληρωτής διευθυντής της κρατικής Αρχής Προστασίας του Περιβάλλοντος Παν Γιουέ ο οποίος δηλώνει: «Στην προσπάθεια μας να καλυτερέψουμε τη ζωή μας, να διορθώσουμε τα εγκλήματα που έχουμε κάνει στον πλανήτη και να συμπεριφερθούμε στη φύση με την αξιοπρέπεια που της αρμόζει, η συμμετοχή των πολιτών είναι αναγκαία .Χωρίς αυτήν, όποια μέτρα και αν πάρει η κυβέρνηση, θα οδηγηθούμε στη σίγουρη καταστροφή» .
Στην Ελλάδα αν και υπάρχει από το 2001, νομοθεσία με στόχο τη μείωση, επαναχρησιμοποίηση και αξιοποίηση των πλαστικών τσαντών ως υλικών συσκευασίας, ωστόσο τα αποτελέσματα είναι παραπάνω από αποθαρρυντικά.
Στις 23-06-2008 ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Β` Αθηνών Μιχάλης Παπαγιαννάκης σε σχετική ερώτηση στην βουλή προς τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ με θέμα :
Λιγότερο “πλαστικό” Περιβάλλον .
Ερωτάται ο κ. Υπουργός
*Προτίθεται να προχωρήσει στην υλοποίηση μέτρων περιορισμού της χρήσης πλαστικής σακούλας και απόδοσης των όποιων εσόδων για «πράσινα» έργα ;
*Έχει οργανώσει δέσμη δράσεων και ενημέρωσης των πολιτών για τη βλαπτικότητα της χρήσης τους ;
Στις 16-07-2008 το Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ απαντάει στην ανωτέρω σχετική ερώτηση,
με υπογραφή του Υφυπουργού Σταύρου Ελ. Καλογιάννη .
Σε ένα γενικόλογο κείμενο που απλώς διαπιστώνει την κατάσταση, διαβεβαιώνει ότι η χώρα μας είναι εναρμονισμένη με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία και απαντά τα εξής :
« Σε ότι αφορά στη χρήση της πλαστικής σακούλας, σας γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει ειδική πρόβλεψη από την κοινοτική νομοθεσία και ούτε απορρέουν απαγορεύσεις για χρήση κάποιων υλικών (συσκευασίας), πλην περιορισμών που τίθενται ως προς την επικινδυνότητα των υλικών (όρια συγκέντρωσης βαρέων μετάλλων) » .
Η Αθήνα αποτελεί πλέον μέλος της διεθνούς πρωτοβουλίας 40 μεγάλων πόλεων του κόσμου ενάντια στην κλιματική αλλαγή . Η συμμετοχή της Αθήνας στην C 40 στοχεύει στην ανταλλαγή πληροφοριών, τεχνογνωσίας και βέλτιστων πρακτικών για την εφαρμογή δράσεων με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας και τη μείωση εκπομπών αερίων στην πόλη. Σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωση του δημάρχου Αθηναίων κ. Νικήτα Κακλαμάνη από την 1η Μαρτίου θα αντικαθίστανται οι πλαστικές σακούλες μιας χρήσης στην Αθήνα με τσάντες από υλικά που δεν θα μολύνουν το περιβάλλον. Ο δήμος έχει υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με εκπροσώπους σούπερ μάρκετ, εμπορικούς συλλόγους και άλλους φορείς που εμπλέκονται στην εφαρμογή του μέτρου.
Υπάρχουν Λύσεις
* Η πιο απλή και εύκολη λύση είναι οι χάρτινες σακούλες, των οποίων το κόστος να μην ενσωματωθεί στο γενικό κοστολόγιο των προϊόντων του καταστήματος και να πωλούνται χωριστά στο ταμείο, γεγονός που θα συμβάλει τελικά στον περιορισμό της χρήσης γενικά σακούλας. Φτάσαμε σήμερα να ψωνίζουμε 10 είδη στο σούπερ μάρκετ και να γεμίζουμε 4 σακούλες!
*Υπάρχουν όμως ακόμη φθηνότερες και οικολογικές λύσεις αρκεί να αλλάξουμε κάποιες συνήθειες και “αυτονόητες” ευκολίες που μας έχει φορέσει ο καταναλωτισμός. Παράδειγμα το παλιό καλό δίχτυ, που χρησιμοποιούσαν οι μανάδες και οι πατεράδες μας στα καθημερινά τους ψώνια! Έφευγαν από το σπίτι με το δίχτυ διπλωμένο στην τσέπη για τα λίγα καθημερινά ψώνια ή τα δίχτυα και μεγάλες πάνινες τσάντες για τις περισσότερες σαββατιάτικες ή γιορτινές αγορές. Με την επιστροφή στο σπίτι διπλώνονταν, έμπαιναν στη θέση τους και περίμεναν τα…επόμενα ψώνια !
*Μια ενδιαφέρουσα πρόταση είναι οι βιοδιασπώμενες σακούλες από μη γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι, οι οποίες έχουν λάβει το Ευρωπαϊκό βραβείο της καλύτερης εφεύρεσης ( May 2007 : Novamont :Best Inventor Award of the Year 2007 ).Έχουν περάσει αυστηρότατους ευρωπαϊκούς ελέγχους ( EN 14342 ), πληρούν τα τεχνικά και μηχανικά κριτήρια των αντίστοιχων πλαστικών σακουλών. Η αποθήκευση λαχανικών σε αυτές τις σακούλες τα διατηρεί φρέσκα για περισσότερες ημέρες, από ότι μια συμβατική πλαστική σακούλα, αφού το υλικό mater-bi επιτρέπει τον αερισμό των περιεχομένων, αποκλείοντας τη δίοδο σε βακτήρια και μικρόβια. Για τον ίδιο λόγο, οργανικά απορρίμματα αλλοιώνονται με πιο αργούς ρυθμούς ,και προκαλούν λιγότερη δυσοσμία μέσα σε σακούλες από mater-bi. Ιδανικές για κομποστοποίηση βιολογικών τροφίμων υπολειμμάτων. Είναι πιστοποιημένα κατάλληλες για ζωοτροφή, άδειες ή γεμάτες με οργανικά υπολείμματα! Μέσα σε 90 μέρες από την τοποθέτηση τους στη χωματερή ή στον κήπο μας μετατρέπονται σε θρεπτικό λίπασμα επιτρέποντας και στα περιεχόμενα τους να αποδομηθούν, δεν είναι φωτοδιασπώμενες, διατίθενται σε πολλά μεγέθη και κατασκευάζονται από εταιρίες με πιστοποιημένα οικολογικό κοινωνικό προφίλ κάθ’ όλη τη διαδικασία παραγωγής. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν και στην Ελληνική αγορά βιοδιασπώμενες σακούλες από πατάτα κατασκευασμένες με τις ίδιες προδιαγραφές με αυτές από καλαμπόκι.
Η Νομαρχία Κυκλάδων ως το κορυφαίο όργανο του νομού θα πρέπει να μπει μπροστά μαζί με τους δήμους, το επιμελητήριο, τους εμπορικούς συλλόγους και όλους τους φορείς που εμπλέκονται, αντικαθιστώντας σε πρώτη φάση στις υπηρεσίες της και στις δημοτικές επιχειρήσεις τις πλαστικές σακούλες με βιοδιασπώμενες, ώστε τα μέτρα να επεκταθούν σε όλα τα νησιά μας και τέλος ενημερώνοντας και εκπαιδεύοντας τους συντοπίτες μας για την αναγκαιότητα της κατάργησης της πλαστικής σακούλας.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΣΑΚΟΥΛΑ , ήταν το σλόγκαν της χάρτινης σακούλας, που πήραν τέλος του Φλεβάρη μαζί με την «Καθημερινή» τους οι αναγνώστες της εφημερίδας, σε μια πολύ ωραία και έξυπνη εκστρατεία του Δήμου Αθηναίων, να ευαισθητοποιήσει οικολογικά του κατοίκους της πόλης να καταργήσουν την πλαστική σακούλα και να προωθήσει το μέτρο που θα εφαρμοστεί από 1ης Ιουνίου φέτος σε 9 μεγάλα σούπερ μάρκετ. «Η πλαστική σακούλα χρησιμοποιείται 1-2 φορές και έχει διάρκεια ζωής 400 χρόνια»αναγράφεται στη διαφημιστική χάρτινη σακούλα που μοιράζει ο δήμος, μια υπενθύμιση που από μόνη της αρκεί για να βγάλουμε μια και καλή από την καθημερινότητα μας. Το ζητούμενο, όμως, είναι πόσο βαθιά «ψυλλιασμένοι» και ευαισθητοποιημένοι είμαστε, όσοι είμαστε, με το περιβάλλον και την ανάγκη προστασίας του. Γιατί, πολλοί οι κήρυκες της οικολογίας, της ανάγκης αντιρρύπανσης, της υποχρέωσης σεβασμού της καθαριότητας των κοινόχρηστων δημόσιων χώρων, αλλά όταν έρθει η στιγμή ,χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ θα ανοίξουν τα παράθυρα του Ι.Χ. τους να πετάξουν στο δρόμο το άδειο πλαστικό μπουκάλι, άλλο ένα επικίνδυνο περιβαλλοντικά προϊόν κατανάλωσης.